BAKICI

°Giriş°

Buraya okumaya başladığınız tarihi yazar mısınız?

İyi okumalar🙏🏻

Güven; bir kız çocuğu için babasıdır aslında, arkasını şüphe etmeden yaslayacağı tek adam.

Veya annesi. Bir derdinde bile yanında olan, her şeyi anlatacağı tek kadın.

Çocukluğun en güzel yanıydı bu. Ailenin, gözün kapalı olsa bile inanıp güveneceğin kişilerin yanında olması.

Çocuk olmak en özeliydi, kafana takacağın şey belki de sadece bir oyunu kaybetmek veya arkadaşlarınla ettiğin ciddi bile olmayan masumca kavgalardı.

Canının sıkılacağı tek şey ise, salıncakta sıra beklemekti belki.

Akıp giden, durmayan; zaman.

Gerçekler, o zamanda çoğu şeyin değişmesi ve geçtikçe dertlerinin artmasıydı.

Gözümü kapatıp açmıştım ve şimdiye gelmiştim sanki.

O şüphesiz güveneceğim insanlar kilometrelerce uzağımdaydı artık. Ve ben, çocukluğuma her ne kadar dönmek istesem de zaman geriye gitmiyordu.

Şimdi şüphesizce güvenmem gereken tek kişi, kendim...

Sorumluluklarım, dertlerim...
Ben büyüdükçe onlarda büyümüştü. Başa çıkmamı sağlayacak şey ise, özgüvendi.

Ve ben, bunu başarmalıydım...
~~~

Farklı bir hikaye, farklı bir konuyla geldim🙈 Bakalım bu nasıl bir şey? Vote ve yorumlarınızı bekliyorum🙏🏻

~Multi'de küçük ve şimdi ki Dilem~🦋

°düzenlenmiştir°