Chapter 2
Love's POV
"WAAAAAH!" bigla akong napaupo... hala.. anyare saken? O__O?
May narinig akong tumatakbong footsteps.. palapit ng palapit.. then bigla kong narinig ung pinto..
"Anong nangyari??!! ok ka lang anak??" si mama pala.. bakas sa boses niya na nag-aalala siya
"ok lang po.. di ko rin po alam nangyari ea.. hehe.. nanaginip po ata ko.." napakamot na lang ako sa ulo ko..
"Haay~ akala ko naman kung ano na.." naramdaman kong umupo si mama sa kama ko.. "Anong napanaginipan mo 'nak?" tanong ni mama
"di ko rin po alam ea.. hehe nakalimutan ko na.."
"Ahh ganun ba.. oh sige ihahanda ko lang pagkain mo.." naramdaman ko namang tumayo siya
"sige po.." lumabas na siya.. pano ko nalaman? narinig ko.
nahiga na lang ako sa kama..
nanaginip nga siguro ako.. ano naman kaya yun?
Buti na lang kahit papaano nananaginip pa ko.. kahit sa panaginip lang makakakita pa ko.. pero mas maganda kung makakakita na talaga ko.
nahiga na lang uli ako...
inalala ko lang yung nangyari..
ganun ba ko katanga noon?
*Flashback*
"Saan na kaya yun??" hinahanap ko ung wallet ko."
"Ma!~ nakita niyo wallet ko?" tanong ko kay mama..
"Hindi.. hanapin mo lang diyan.."
"ok po!" sagot ko kay mama"
"wag ka munang papasok sa banyo, kakalinis ko lang."
di ko narinig ng maayos sinabi ni mama, bayaan ko na muna..
sa kwarto, sa bag, sa kusina, sa floor, sa ilalim na kama, sa kulungan ng aso, sa kwarto ng kapatid kong si Jin, anong next? sa banyo?
Try ko nga.. haha.. wala namang mawawala ea.. ^__^
[Yun ang akala ko.. na walang mawawala..]
pagbukas ko ng pinto, "WAAAHH!~" nadulas ako, napaupo pa ko.. ang sakit..
"Ok ka lang anak? anong nangyari?" sigaw ni mama, nasa kusina ata siya
"ok kang po! nadulas lang.." sagot ko.. pinilit kong tumayo.. yaah! ang sakit.. TT__TT pinilit ko pa ring tumayo, hinawakan ko ung lababo for support.. nang biglang may natabig akong bote..
*splash*
"WAAAAAAAAHHH!! Mama!!!"
*end of flashback*
bumukas na ung pinto..
"umupo ka na.. papakainin na kita.." bungad ni mama
"ako na po.." sagot ko habang paupo ako
"di mo naman nakikita ea.. ako na."
napapout lang ako.. "magpapractice ako... para kahit di na ko makakita uli ea kaya ko na mag-isa.." pagpupumilit ko
"haay nako pong bata ka.. oh sige, babantayan lang kita dyan eto na pagkain mo.." naramdaman kong pinatong ni mama ung table na maliit sa bandang harap ko..
kinapa ko naman yun.. nakapa ko na ung kutsara at tinidor kaya sinanay ko muna ung sarili ko.. then kumain na ko.. sa simula mahirap.. pero.. kaya ko naman pala ^__^.. yay! kahit papaano medyo mababawasan na ung trabaho ni mama.. si papa kasi nagtatrabaho, tapos ung kapatid ko, ung Jin, mas bata saken ng 2 years, nasa school siya ngayon.. June na rin ea.. ako di makapag-aral.. how I miss school.. 4th yr. na sana ako ea.. sana by next school year makapasok na uli ako, ok lang naman sakin ea, naaccelerate din ako ng one year kaya ok pa sa age ko..
Yung nangyaring aksidente ay natapunan ako ng ewan na chemical, nadamage ung mata ko ng sobra kaya nabulag ako, pero sabi pa naman ng doktor ay madadaan pa sa corneal transplant.. sana lang may donor na..
Pinagpatuloy ko lang ang pagkain hanggang sa maubos ko..
--
A/N: err.. thanks sa mga nagbasa.. haha..salamat sa support.. ^__^ sorry kung amboring kong magsulat.. wala ea.. :)) comment please? what do I need to improve po? salamat! ^^
di ako nagbackread.. haha kung may typos and wrong grammar.. sensya na... haha
BINABASA MO ANG
Love is Blind
RomanceThree months ago, her life was almost perfect until an accident happened. What will happen to her now? © April 2014, All rights reserved.