Dandelion Wishes

Revelation

Pagkatapos ilibing si oliver

Ang ibang tao nagsi uwi na kasama den ang pamilya nya pero ako nagpaiwan

Tinititigan ang pangalan nyang nakaukit sa lapida

Oliver Tyler Milton

Andaya daya mo oliver
Laging ikaw nalang
Lagi mong iniisip ako
Laging sa ikabubuti ko

Kung sinabi mo lang sana
Edi sana sabay na tayong lumaban sa ating pagmamahalan

tumutulo nanaman ang luha ko
Kahit mugtong mugto na eto

Napansin ko namang hawak ko pa pala ang voice recorder na ibinigay saakin ni alexa

Pinindot ko eto para pakinggan ang nilalaman

"Honey... i love you so so much. Sorry sa mga sakit na naranasan mo saakin. Pinagsisisihan ko iyon. Kailangan kong gawin iyon para sa ikakabubuti ko at natin. Mahal na mahal kita chelseah. Always remember that"

tumigil sya sa pagsasalita at tila humihikbi yata sya

"Naaalala mo pa ba ang una nating pagkikita sa cafe. Sinadya ko iyon hinanap kita elsea. Kung naaalala mo lang sana ako. Kung naaalala mo lang ang dati. Yung dating tayo.
Your my first love chelseah bata palang tayo mahal na kita kaso patago. Dahil magkaibigan nga lang tayo. Ayoko sabihin sayo iyon natatakot ako baka masira ang pagkakaibigan naten kaya mas pinili kong wag nalang sabihin"

Lumalakas ang paghikbi nya

" hanggang sa hindi mo na ako maalala. Naaksidente ka non. Nung nalaman kong nasa hospital ka. Nagmamadali kagad akong pumunta don. Pero sa pagdating ko. Gumuho ang mundo ko alam mo kung bakit?

Who are you. Yan ang mga katagang sinabi mo saakin ang sakit sakit elsea non gusto kong akalain na nagbibiro ka lang. Pero hindi eh. Kaya mas pinili ko nalang lumayo kesa saktan ang sarili ko sa mga maari pang mangyari. Pero sa paglayo ko sya ding paglayo mo. Umalis kayo non lumabas ng bansa.
Wala akong nagawa non"

Di nya na maitago ang pag iyak nya

Hawak ko na ang ulo ko dahil nananakit nanaman ito
Lalo na sa mga naririnig ko

"Hinanap kita elsea. Nagpayaman ako. At hinanap kita. Nung nahanap na kita. Pinili kong tumira sa tapat ng bahay nyo. Para araw araw kitang masulyapan kahit na sulyap lang ayos na dahil hindi mo naman ako naaalala. Lagi kitang sinusundan kahit san ka man magpunta. Binabantayan kita. Hanggang sa nakilala mo na ako nagkakilalanan tayo at nang tumagal mas nahulog ako sayo pero umiwas ako ngunit di ko pala kaya. kaya niligawan kita. At naging tayo ang saya saya ng mga araw na iyon. Isa iyon sa mga araw na di ko pipiliing kalimutan"

"Over......." hindi ko alam kung bakit yan ang lumabas sa bibig ko

"Ngunit pilit tayong ipinaglalayo ng tadhana ayaw sakin ng ama mo. Gusto kitang ipaglaban non pero baka malayo ka nanaman sakin. Baka ilayo ka nila sakin. Ayoko na tama na ang paghihirap ko non. Ayaw kong malayo ka saakin. Kaya kung iniisip mo na di ako lumaban
Sorry dahil hindi ko lang ipinakita.
Im sorry honey kung bat ngayon ko lang ito sinabi sayo. Patawadin mo ko sa mga nagawa ko.

I love you elsea....."

At tuluyan na nga tumigil ang tunog ng voice recorder

Habang ako naman nahihirapan na
Den dahil sa sakit ng ulo ko

" AAAHHHHHHHHHH!"
Napasigaw na ako sa sakit

At nag flashback sa utak ko lahat ng mga nagyari. Lahat ng mga hindi ko maalala

" Call me bee. Cause your my honey elsea "

" Dont leave me elsea okay "

" Do you love me elsea?"

"We're friends forever Over Hahaha
Your nickname i made for you is cute over"

" i love you over dont leave your beautiful bestfriend okay hihihi"

" I promise Elsea. My honey"

"My bee"

Nagbagsakan na ng tuluyan ang aking mga luha na nag uunahang tumulo. Napa hagulgol na ako sa mga narinig ko

Naaalala ko na lahat
Bakit ngayon lang?
Bakit huli na
Bakit kung kailang wala na sya

Hindi ko man lang sya naalala

Ang sama sama ko

Im sorry oliver

yan nalang ang maari kong sabihin kong naalala lang sana kita e di sana hindi umabot sa puntong eto

Mahal na mahal kita oliver
Hanggang sa huli
Hindi kita makakalimutan

I love you My bee and i will always do

- End