Mga sulat ng isang NBSB

papa!

Isa dalwa tatlo
Apat lima anim
Pito, pitong taon kaming nagpakatanga sayo
Dahil nais lang naming pahalagahan ka at erespeto,
Pero di yata't somobra ka sa mga ginagawa mo.

Nasasaktan na kami,
Sa mga ginagawa, naririndi narin ako sa bawat pag aaway nyo.
Gusto ko nga bumitaw pero,
Sabi ng puso ko" kaya mo yan akala ko ba bato na ang puso at manhid kana",
Akala ko rin manhid nako, nagulat na nga lang ako isang araw nawalan.na ko ng emotion.

At dahil yon sayo pa, nasasaktan ako dahil sayo papa!.
Pitong taon kaming nagpakatanga sayo dahil akala ko magbabago kapa, ni hinde ko nga pinagsisihan na sinagot ka ni kuya dahil tama siya, tama si kuya.
Na baka balang araw, pag uwe naming dalwa sa bahay ay wala na kayo, wala na yung pamilyang nasira 7years ago, di na nabuo buo sa tinagal tagal ng panahon.
Ang sakit isip na mas pinili ang eligal kesa sa pamilya mong ligal!
Mas pinili mo sya, mas pinili mo silang di mo naman kamag-anak!, mas ginusto at pinuri mo sila kesa saming dalwa ni kuya.

Anong saysay na pagbigay mo ng bawat luho namin! Wala! kasi ginagawa mo.lang yun.kasi tingin mo makakapagpasaya yun samin!
Pero ang hindi mo makita na, ginagawa namin lahat ni kuya, maging proud ka lang samin, kinailangan pa naming lumayo sayo! Bago.mo nakita ang halaga namin sayo! Akala ko dun nagbago kana!
Tangina, nirespeto ko kayo ni mama pero di ko akalain na pati ako madadamay!di ko akalain na ako ang sisihin nyo sa lahat! Ang sakit kasi akala ko okay na, akala ko ayos na, masaya na pero di papala.

Kasi yung tatay kong mapagmahal nawala na namatay na 7years ago!, simula nung naging kabit mo siya!ipapamukha mo sakin mas matalino ang anak niya samantalang ako!nasa public at ayaw nyong iprivate kasi magastos pero bat ganun my allowance ako at kung tutuosin kayang kaya kong ipunin yung para sa pangbayad sa.school pero ayaw mo pa! Masyado kang makasarili at inisip mo lang na masaya kami sa lahat ng ginagawa mo!nererespeto ko ang disisyon nyo!

Pero ang sakit palang malaman na.mas mahal mo ang anak.ng iba kesa sa rili mong anak!

Mas ginusto.mo.sila pa!
Ayoko na nasasawa na kong umiyak, napapagod na yung mata ko,
Nagsasawa narin ako sa bawat tulo ng luha sa mga pisngi ko!

Nasasawa narin ako sa sigawan nyo, kung gusto mo dun kana di kanaman na kailangan sa pamilyang to!

Nakakapagod narin itapon ang lahat.
Nakakapagod na ring umiiyak
Pero kahit ano pa man mahal parin kita pa!