"Kailangan ba talaga ang sex sa isang relationship?"
Others said yes because it makes the relationship stronger.
Others said No, because they said, it is not important. Relationships don't need sex, instead it must have the love, the trust and the loyalty.
Lumaki ako sa conservative family. Bawal magsuot ng revealing, bawal tumawa ng malakas, bawal mag gay Linggo, bawal mag make up, kahit nga mag biro ng wala sa lugar bawal eh, maraming bawal lalong lalo na bawal ang mag boyfriend. Papayagan lang daw nila ako kapag 25 years old na ako para matured na raw ako mag isip at hindi maloloko ng lalake.
But I broked their rules. I secretly had a boyfriend at blockmate ko siya sa FEU. Niligawan nya ako for almost 2 years.
Noon kasi ayaw ko pang mag boyfriend pero nung tumungtong ako sa 4th year medyo naiinggit ako sa mga friends ko na nasa in a relationship. I also fell inlove with him kasi ang tiyaga nyang mangligaw. Ilang beses ko na siyang binasted, ilang beses finriend zoned, ilang beses tinaboy pero hindi siya sumuko. Hindi rin siya tumigil sa pag eeffort.
To make the long story short.
1 year na kami ng nagsimula siyang humingi ng halik pero palaging NO! ang sagot ko. Alam ko kasi na sa sex ang kababagsakan kapag pinayagan ko siyang gawin yun. Umabot kami ng 3 years na kahit kiss sa lips wala. One time nag try siya mag tanong kung pwede na ba kaming mag sex. NO! parin ang sagot ko. Nag dahilan siya na, graduate na naman daw kami at pareho ng nag wowork. And we're not minors, we're already 24. he said. Nagalit ako sa kanya that time pero nagka ayos din kami. Maghihintay nalang daw siya kahit naiinis na siya.
He patiently waited for me to give it for almost 5 years. But the day before our 5th anniversary, nakatanggap ako ng isang tawag mula sa friend ko. Ang sabi niya, hindi na daw kaya ng konsensya nya, kaya sasabihin na nya...
My bestfriend and my boyfriend has an affair. She want me to go to my bestfriend's condo the day after for me to find out.
At first hindi ako naniwala sa kanya kasi ang laki ng tiwala ko sa boyfriend ko at lalo na sa bestfriend ko. Pinaniniwala ko ang sarili ko na hindi nila magagawa sakin yun.
And the day after, I decided to visit my bestfriend in her condo. When I was writing my name on the guest list, I saw my boyfriend's name on it. Wala naman siyang sinabi na pupunta siya sa bestfriend ko.
(Kinakabahan na ako. Ang bilis na ng kabog ng puso ko. Biglang nanglambot ung tuhod ko. Natatakot ako na may malaman.)
Habang nasa elevator ako nagdadasal na ako na sana hindi. Sana mali ang hinala ko. Nanginginig ako. Hanggang sa makarating ako sa unit nya.
I was knocking on her door pero hindi nya binubuksan. I tried to used the knob and luckily, naiwan niya itong bukas.
Pag bukas ko...
Tuluyan ng umagos ang luha sa mga mata ko. cry emoticon
My boyfriend is there. With her.
But with my parents, my siblings and with our friends.
He kneel down infront of me with a small box on his hand. He opened it and he said,
" Happy 5th anniversary baby. Will you marry me? "
They were shouting, YES! YES!
(Walang tigil ung pag agos ng luha sa mga mata ko. Halo halong emosyon ang nararamdaman ko. May tuwa, may kaba, may excitement)
And I finally answered, YES!
That day was the most terrifying yet the most special day of my life.
Pinagplanuhan daw pala talaga nila yun. Nandun din ung friend ko na tumawag sakin. Yes, I've been set-up.
Sabi ng boyfriend ko mas lalo nya daw akong minahal sa pagiging simple at conservative ko.. Yung pag yayaya nya sakin ng sex ay pagsubok lang din pero wala pa talaga siyang balak at handa pa siyang maghintay.
Kaya din siguro ginusto siya ng parents ko even though 26 palang ako that time kasi nakuha nya ang tiwala nila.
Now, we already have a one year old daughter. :">
Pang teleserye ang proposal nya noh? Kahit ako natatawa kapag naaalala ko eh. Hehe
