This Chapter is dedicated to ate Cherry! Thank you so much for creating such wonderful names for my characters. >:D<
I need pictures for them. Sa makakapagbigay, dedicated sakanya ang Chapter twoooo! :D thanks in advance. :>
--------------------------------------------------------
"Faye, inaalagaan mo ba sarili mo? Bakit ganito na lumalabas sa mga lab tests?" kpaaayn. Sermon na naman. Doctor/Dad ko yan.
Odiba? Bigatin ako. May private doctor ako. Hehe! Actually, ngayon nalang ulit ako umuwi dito sa bahay namin. Dun nako tumitira sa condo unit ng family. Request ko yun sakanila. At dahil maganda ako, pumayag sila. CHAR! Almost 1year na rin akong nandun. Di naman ako loner kasi kasama ko si..
"Doc, este Dad, inaalagaan ko naman po nang maigi yung sarili ko. Kahit itanong nyo pa kay Gizelle. Diba, bebe?"
"Lulumu! Nako tito, medyo pasaway yan. Pero, wala rin naman syang palag kasi alam nyo naman pong madaling mainis yan kapag parang sirang plaka ang kasama nya.. Dalawa pa kami ni kuya Trent, kaya, doble rin inis nyan kung hindi nya kami susundin." Nice one Zelle. Pagbutihin mo yan at gagantihan kita mamaya pag-uwi.. >________<
Readers, yan naman si Gizelle. Ang bestfriend kong maganda. Syempre, kamukha ko raw eh. ^___^ since nasa America ang kanyang
parents, magkasama kami sa condo. Pati si kuya Trent na makikilala nyo rin sa mga susunod na chapters, kasama namin. :D
"Faye, your condition became worse. Ano bang balak mo sa buhay mo ha? Umuwi kana rito. Kuya mo nalang ang patitirahin ko dun"
"DAD NAMAAAN! Walang ganunaaan! I've been living for one-year with them. Hindi naman po kami nagpapabaya. Lagi rin namang nagrereport sa inyo si kuya kaya imposibleng di nyo alam mga nangyayari sakin. Tsaka, we can't escape death. Everyone will..."
"ENOUGH FAYE! Wag mo na ituloy, pwede? Your dad is doing everything he can para magamot ka. So please, makipagcooperate ka naman saming lahat!" second round of sermon. Here comes my ever beloved mom. Kilala nyo na sya, raaayt? Anyway, hi-way, ayokong maging seryoso nanaman tong usapang to dahil lang sakin. I should break this drama.
"Tsss. Dad, I'm taking my medicine on time. I love hanging out with my friends pero halos di na kami lumalabas ng condo dahil ayaw kaming payagan ni kuya. I know it's for me, kaya sumusunod ako. Si mama naman, 'pag may time, hindi nakakalimutang dumaan dun to cook para masiguradong malinis kinakain ko. What I'm trying to say is, what we can do now is to extend my remaining days. Dadating at dadating tayo dyan. We talked about these things for so many times, right? For now, uuwi nako"
Tapos. Tapos. Tapos. Walk-out ang peg, hinila ko nalang si Gizelle. >:))
*KRRRRIIIING*
"Babe, where are you?"
"Pauwi na ng condo, why?"
"I'm here. San banda kana?"
"20 minutes away, I think? galing akong bahay. I'm with Gizelle."
"Is everything okay?"
"Oo naman yes! Bakit ba ang seryoso nyo?"
"Just worried. Sige na. Let's hang up. Intayin nalang kita rito. I bought pizza."
"Yiiii! Kaya lab kita e. HAHA! Sige na, pabalik na kami. Bayiiii!"
"Sige'sige. Ingat pizza addict! Yabyuuu!"
"TSE! Yabyutu!"
Sweet no? HAHA! That's Yzaak. My forever lovable boyfriend, bestfriend, barkada, pare, kuya. Lahat na! :> 1 year palang kami and still counting. He knows everything except sa tunay na sakit ko. I'm such a jerk kasi tinatago ko sakanya. Pero, ayoko lang naman syang mag-alala katulad ng mga taong nasa paligid ko. Ang gusto ko, magsaya habang may oras pa ko kasama ng mga baliw kong mahal sa buhay. :) kaya gora lang sa lahat ng bagay! :D ansabeeee? Hindi na connected yung mga pinagsasasabi ko. HAHA!
