"Psikoloğa görünmen gerekiyor.." "Ben deli değilim anne." "Psikoloğa sadece dediler gitmiyor." "Pekala, söylediğinizi kabul ediyorum gidicem, ama şunu aklınıza sokun ki ben deli değilim.(!)" Çoktan kabul etmiştim onları... Psikoloğa gitmek! Ne kadar iğrenç bir şey... Bir de doktor Sherıtt'e gidicektim! Olamaz... Sevgilimin babası... Üstelik Matt'ın benim yüzümden hapise girdiğini düşünüyor! Bu iğrenç... İğrenç, iğrenç. Ama çoktan boyun eğmiştim, gidicektim. Ertesi gün hazırlanıp çıktık yola... Ben Hailie&Header efsanesini hala unutamamıştım. Yoldayken babamla biraz sohbet etmek istedim : "Baba, buralarda (SilverFalls) hiç efsane yok mu? Benim yaşlarımdaki kızların öldürülmesi falan..." "Hayır, yok tatlım. Ne olmuştu?" "Yaratıcı yazma dersinden ödev varda, gerçek bir şeyden uyarlamak istiyorum."
Gelmiştik sonunda. Sherıtt bizi evine davet etti. Onunla en rahat konuşabileceğimiz bir yere götürdü. "Mutfağı." Sohbete başlamıştık... Bana kartlar gösterdi. 5 tane kart vardı : mutlu,mutsuz,sinirli,endişeli,gergin. Onlardan birini seçmem gerekiyordu. Bende mutluyu seçtim. "Neden?" diye sordu. Bende "Sınavlarımız bitti." dedim. İnanası gelmemiş gibi sırıttı. Ben hep buzdolabının oraya bakıyordum. Hass*ktir! Hailie'yi görmüştüm. (!)
-DEVAMIGELİYOR.-
