I wont die single (completed/revision)

chapter 7

Chapter7

Lindsay's PoV

"goodmorning sir" sabi ko kay Aldrix

pero di parin sya gumigising

"Sir!!, Sir!" sigaw ko at agad kong chineck ang pulse rate nya

kailangan nya ng oxygen

"I'm sorry sir but i need to kiss you" CPR yung ginawa ko

after ng tatlong beses kong pag buga ng hangin sa bibig nya

nakita kong nag deep breath sya

"hayss" napaupo ako sa gilid ng kama nya

"natakot mo ko dun impakto ka" sabi ko sakanya

nakita kong dumilat ang mata nya

"Sa-Salamat" matipid na sabi nya

"Oh uminum kana ng gamot" sabi ko't abot ng gamot sakanya

lalabas na sana ko pero

"Lindsay?" tawag nya sakin

"Ano ho yun?" tanong ko sakanya

"can you stay for a while?" nagulat ako nung lumabas sa bibig nya ang mga katagang yan

"Pe-ro bakit sir?" tanong ko sakanya

"Linisin mo yung banyo ko" ge said then nahiga ulit sya

"excuse me sir, nurse ako dito hindi katulong.. manigas ka!" sigaw ko at balibag ng pinto ng kwarto nya

__________________

Aldrix's PoV

first kiss ko yun

ang bilis ng tibok ng puso ko, nahihirapan akong huminga parang sasabog nanaman yung puso ko

nakakainis

nararamdaman ko nanaman to at kasalanan nanaman ng isang Lindsay

di ko makakalimutan yung araw na pinag tanggol nya ko sa mga bully kong ka klase

akala nun iba sya

sobrang bilis din ng tibok ng puso ko nun

tulad ngayon

pero ayoko ng mag mahal ulit, 12yrs old nga lang siguro ako nuon pero i can't just assume na puppy love lang yun

kasi theres no age in love

nasaktan ako nuon iih

after kong maka recover dinalan nalang ako ng food ni manang sa room utos daw ni Lindsay

"aba manang mukang masarap tong dinala mo ahh bago sa paningin ko" sabi ko sa dalang food ni manang

"ai sir bali si Nurse Lindsay puh ang nag luto nyan, pampalakas daw pu ng puso yan" sabi ni manag then she left me

she's somehow sweet, at actually masarap huh

marunong pala mag luto yun

so yung breakfast ko ngayon is vege,salad mango shake the yung beef na mya kung anong masarap na sauce, Pasta with white and creamy sauce din tapos maraming mushroom at mush potato, meron din strewberry

at musta naman yung tubig ko may min't leaf sarap pala inumin pag may ganun

after ko kumain lumabas ako sa garden then nakita ko sya

nasa isang sulok ng halamanan

hawak yung phone nya

tumatawa but still umiiyak, ang weird lang kasi yung tawa nya peke at yung iyak totoo

"kailangan ba kahit ikaw lang mag isa lolokohin mo sarili mo?" bigla akong nag salita from no where

"you don't care! your just my patient, at di kasama sa trabaho ko at binabayaran mo ang pakialaman ang personal life ko!" she said and left me

"If mahal mo sya ode kuhanin mo" i said bago sya lumampas sakin

"Move on, is better than Hold on, pipiliin mo kung kelan ka kakapit at kung kelan kailangan mong bitawan ang lahat kasi minsan may mga bagay na nag papasaya satin pero di natin ikakabuti" sabi nya then she walk away

"kung hahawakan ba kita papayag ka?" bulong ko habang palayo sya

"saying something?" bigla syang humarap sakin together with that word

"wala! sabi ko, yung bagay na nag papasaya sayo yun yung dahilan kung bakit ka nabubuhay ngayon kahit sabihin mong di nakakabuti yun sayo, mas masarap mabuhay ng masaya ka, tandaan mo minsan may Tama sa akala mong mali basta ipaglaban mo lang" sabi ko yan ang this time ako naman yung nag lakad palayo

to be continue