Bad vs bad (NL)

Epiloog

*Vier jaar later*

Ik ben onderweg naar huis. Ik heb net van de dokter groot nieuws gekregen. Ryder zal dit zeker leuk vinden ook al is hij de laatste tijd wat afstandelijker. Snel bel ik hem op om te vragen of hij al thuis is. 

"Ik ben er even niet. Ik ben waarschijnlijk iets aan het doen met mijn geweldige vrouw. Laat een boodschap achter na de toon." 

Ik weet nog dat hij die voicemail gemaakt heeft. Het was een week na ons huwelijk, toen we net vertrokken op onze huwelijksreis. Ik kan niet wachten om hem te vertellen dat ik zwanger ben. Ik hoor de pieptoon. 

"Schat, als je thuis bent ga dan al maar zitten, want ik heb heel groot nieuws!" zeg ik waarna ik afleg. 

Al snel ben ik weer thuis. "Ryder?!" roep ik enthousiast. "Ryder?" roep ik nog eens door ons huis. Op tafel zie ik een briefje liggen.

Hey Callie
Sorry, maar ik heb iemand nieuw ontmoet. De scheidingspapieren zijn al naar je verstuurt. Je kan me niet meer bereiken, want ik heb een nieuwe telefoon en nummer.
Ryder

Ook zijn telefoon en trouwring liggen bij de brief. Ik zal door mijn benen en laat de tranen vloeien. 

"Cal?" hoor ik een mannenstem in de gang roepen. Ace komt de keuken in. 

"Hij is weg." snik ik. "Wie is weg?" vraagt hij bezorgd. "Waar is Ryder?" vraagt Ace waardoor ik harder begon te huilen. "Ryder is weg. Hij- hij heeft iemand nieuw ontmoet." krijg ik er uit. Ik wijs naar de brief op tafel. 

"De assh*le." vloekt Ace na de brief gelezen te hebben. "Weet je wat het ergste is?" lach ik ongelovig. "Ik kan niet eens mijn verdriet wegdrinken, want die eikel heeft me zwanger gemaakt." Ik begin hysterisch te lachen. Ace neemt me in zijn armen en begint iemand te bellen. 

Tien minuten later staan al mijn vrienden rond mij. " Wat moet ik nu doen, jongens? Ik kan geen kind alleen opvoeden en wil het ook niet wegdoen." zeg ik huilend. "Je bent niet alleen, Cal, wij helpen je wel. Allemaal." verzekert Kate me. Ik schenk hun allemaal een waterig lachje. 

"Jullie zijn de beste." fluister ik. "Weten we toch." lacht Sem. Waardoor de anderen beginnen te lachen en zelfs bij mij kan er een lachje van af. 

*Zeven jaar later*

Mijn dochter is nu zes. Van Ryder heb ik niks meer gehoord. Niemand van ons. Hij heeft ons allemaal achtergelaten voor die nieuwe vrouw. 

Ik ben samen met Millie een cadeau aan het zoeken voor Ace. Ace en ik hebben nu al vijf jaar een relatie. Millie ziet hem als haar vader; ze noemt hem zelfs papa. 

Wanneer ik met mijn dochtertje aan de hand een winkel uitloop zie ik een heel bekend gezicht. "Ryder." fluister ik ongelovig. Hij ziet mij ook staan. Hij loopt hand in hand met een vrouw. Snel pak ik Millie op. Ryder kijkt van mij naar onze dochter en terug naar mij. Natuurlijk heeft hij gezien dat ze zijn zwarte haren en blauw-grijze ogen heeft. 

"Callie?" roept er iemand achter me. Ik draai me om en zie Ace staan. "Papa!" roept Millie. Ze loopt naar Ace, maar ik blijf naar Ryder kijken. Na een tijdje draai ik me ook om naar Ace en ga al glimlachend naar hem toe. 

"Heb je alles?" vraagt hij. Ik knik en geef hem een kus. 

"Mama, waarom kijkt die meneer zo boos naar ons?" vraagt mijn dochtertje. "Zomaar lieverd." zeg ik haar. Wanneer ze oud genoeg is om het te begrijpen zal ik haar vertellen dat haar biologische vader ons verlaten heeft, maar nu nog niet. 

Ik moest vandaag niet alleen een cadeau voor Ace hebben, maar ook een zwangerschapstest. Ik ben er echt super zenuwachtig voor en een beetje onzeker. De laatste keer dat ik zwanger was verliet de vader van het kind me, maar ik weet zeker dat Ace dat niet zal doen. 

Ik heb in mijn leven veel achternamen gehad: Callie Woods, Callie Young en weer Callie Woods. Maar de naam die ik nu heb zal altijd zo blijven. Callie Foster is wie ik nu ben. 

"Zullen we gaan? De anderen zijn al bij ons thuis." vertelt mijn man me. Ik knik, hij neemt mijn hand. Samen met mijn gezin ga ik nu naar huis.

The end

-------------------

Enkel het dankwoord en de Q&A komen hierna nog. Als je nog vragen hebt laat ze dan zeker achter. 

Zelf heb ik ook nog een klein vraagje voor jullie... Wie wilt graag het eerste hoofdstuk van mijn nieuwe boek als eerste lezen? Als je daar interesse naar hebt laat hier je naam dan achter of stuur me iets. Ik wil je mening dan gewoon graag horen. Het zal wel een ander genre zijn dan ik gewend ben om te schrijven maar ben er wel enthousiast over!

xx Silkuh