Bir şeyler bitiyor içimde.. bir şeyler kopuyor ve ben ucundan bile yakalayamıyorum ellerimden kayıp giden bizli günleri..
Yüzüme bilmem kaçıncı kez çarpılan sen kapısının önünde durup beklemek yoruyor beni..
Aşk kisvesi altında yaşadığım bu cinayetin faili meçhulü olmak isterdim ama faili de maktulü de belliydi..
İyi değilim kabûl ediyorum, hani derler ya içimde fırtınalar kopuyor filan, benim içimde kopan şeye konulacak ad yoktu belki vardı ben kondurmayorum yıkılıp, yıkılan hayallerimin sen Mezbahanesinde kesilen umutlarıma bir isim aramaktan korkuyorum..
Yarım bırakılmış, yaralı bırakılmış ordan burdan şuradan vesairelerle boğuluyorum..
Hıçkırıyorum bağırıyorum avaz avaz şarkılar söylüyorum deliriyorum sanırım diyorum, sonra yine sus pus oluyorum..
Karanlığın ortasında gecenin bir yarısında ya da gündüzün her hangi bir saatinde ana avrat sövüyorum duymuyorsun..
Sonra ne sen morgunun bilmem kaçıncı soğukluğunda içim yana yana seni bekliyorum..
Morg dediğime bakma seni anlatacak bir şey bulamadım..
Uzaklığın, soğukluğun ölüme kafa tutarcasına bir benzerlik içinde çünkü..
Üşüyorum, gelmiyor duymuyor bilmiyorsun..
Sus Pus Oluyorum..🌌🌙🍷🌹
