Chapter 1

10 1 2
                                    

chapter 1:

I'm walking in the hallway of this school,

And all of the students scared at me and keeping away from me..

Well, because I'm famous!

Famous of being a GHOST in this school

Hindi naman talaga ako multo..

Sadyang MUKHA lang akong multo.

Dahil sa maputi kung na nagmumukhang patay na balat at sa maputla kung labi

My name is Mary White Venduval

15 years old

4th year highschool

Known as the Living Dead in this school named ''Arche's academy''

Galing ako sa ampunan dahil sa nangyaring car accident na naging dahilan ng pagkamatay ng aking tunay na ama at pagkamissing ng tunay kong ina

Hindi ko na matandaan ang nangyari sa akin before the accident dahil sa nagka amnesia ako.

Nung nasa ampunan ako..

Walang batang gustong makipaglaro sa akin..

Lagi nila akong pinagtatabuyan kaya imbis na makipaglaro ako sa kanila, tumitingin na lang ako sa mga ulap na parang cotton..

Na aamaze ako lagi sa mga mapuputing kulay... I DO LOVE WHITE COLORS

It looks peaceful ^_^

Then someone adopt me.

His name is mr. Nick Venduval

Isa siyang matandang binata

Wala siyang ibang minahal kundi ang kanyang kaibigan noong highschool na namatay ng dahil sa brain tumur na ngayon ay tinatawag kong Mama.

25 years old si papa nung inampon niya ako.

And 5 years old ako nung inampon ako..

Masaya ako ng nakasama ko si papa..

Siya ang tinuring kung bestfriend..

Wala akong itnuring na kaibigan kung hindi siya lang. Lagi niya akong pinipilit na makipaglaro sa iba pero ayoko dahil mas gusto ko pang makasama siya kaysa sa kanila.

Lagi lang akong nagkukulong sa bahay at hinihintay na umuwi si papa galing sa trabaho..

Lumalabas lang ako kapag pumupunta lang kami sa burol ni mama.

Until the day na namatay siya. Natuto akong maging independent.

Ako na mismo ang bumuhay sa sarili ko. Ayokong umasa sa iba..at lalong wala na akong ibang maaasahan kundi ang sarili ko dahil kaylanman..wala akong naging karamay kundi ang papa ko..

Madalas lang akong lumalabas sa bahay..depende na lang kung may klase ako.

At dahil sa madalasan lang na paglalabas ko sa bahay kaya ganito ako kaputla..

at dahil sa ganito ako kaputi at maputla ang labi..

Samahan pa ng mahaba kong buhok na itim at sa palagi kong pagsusuot ng puting damit kaya binansagan akong MULTO dito.

At walang nakikipagkaibigan sa akin..

Pero wala naman akong pakialam. Ayoko din naman na magkaroon ng kasama. I just want to be alone forever.

...

...

...

''HOY LONER!!! HINTAY!''

Untill i met this annoying guy..

Who always getting into my nerves!

And I do really hate this guy!

I hate him cause his an IDIOT!

I love you loner, ihate you idiotTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon