Beyond the lights // h.s

Prolog

A ona? Ona była tak na prawdę tylko cichym obserwatorem. Mało kto zwracał na nią uwagę, ale ta dziewczyna zauważała wszystko. 

To, jak jego piękne zielone oczy błyszczą, kiedy szczerze się uśmiecha, jego loczki są śmiesznie potargane w momencie, gdy schodzi zmęczony ze sceny a kiedy się śmieje rozpromienia wszystko dookoła. Zabawnie przygryza końcówkę ołówka pisząc piosenki a jedząc Twixa wygląda jak mały chłopczyk, który zjada dwa batoniki jednocześnie, żeby nie czuły się samotne. Często zdejmuje koszulę kiedy chce zwrócić na siebie uwagę i cholera powiedzmy sobie szczerze, że doskonale mu to wychodzi. Dużo się śmieje, stara się być miły dla ludzi i lubi przebywać w towarzystwie ale są momenty, kiedy widać, że coś w środku go męczy. Jego drugie oblicze było chłodne, chamskie i nie przejmowało się niczym. Nie radził sobie z tym wszystkim. Mimo, że takie życie było po części spełnieniem jego marzeń i źródłem całkiem niezłych pieniędzy nie był przygotowany na jego ciemną stronę. Ludzie na każdym kroku go krzywdzili przypinając mu łatkę ,, kobieciarza". W jego pięknych szmaragdowych oczach można było zauważyć tę wielką pustkę i zawód. Były momenty, kiedy chciała go wziąć w swoje ramiona i jakoś pocieszyć, chociażby przytulić. Ale jakie miała do tego prawo?

Chcąc czy nie i tak był poza jej zasięgiem, a nic nie wskazywało na to, że coś mogłoby się zmienić. Nikt nie mógł wiedzieć, jak ważny jest dla niej. Nie mieli prawa się domyślić, bo wtedy wszystko by się rozsypało. Gdyby prawda wyszła na jaw odwrócili by się od niej. On nie był typem szukającym zobowiązań i związków na dłuższą metę a ich znajomość zaszkodziła by jego karierze. Jego fanki zalały by dziewczynę falą nienawiści i nie miałaby już ani trochę prywatności. Nie wiedziała jak długo da radę to wszystko ciągnąć. 

Życie ,,Poza światłami" nie jest ani kolorowe, ani idealne. Wysysa z człowieka chęci do życia. Albo mu się poddasz, albo będziesz walczyć. Ale jaką masz pewność, że cokolwiek wygrasz?