Nagising sa isang panaginip si Jongin kung saan may isang di kapani paniwalang tao ang nakita niya,He tried to escape in his dream habang maaga pa salamat nalang sa kumatok sakanyang pintuan dahil napamulat siya he inhaled deeply "Panaginip lang yun wake up Jongin" He said to himself.Tumayo siya at naglakad papunta sa pinto when he open the door he notice that wala namang tao napatingin siya sa gilid wala naman and then nang isasara niya na ito may napansin siyang box sa may doormat at may isang letter na nakalagay dito.
Dear Mr.Kim,
We're sorry to disturb you but this little penguin need help and care,His name is Kyungsoo a 1 years old penguin don't worry because we will take him as soon as he will become a 10 years old.Thank you and take care of him.
Nangilabot si Jongin dahil sino ba namang magpapadala ng penguin sakanya? saka He's not a animal lover,Napaisip siya kung anong ipapakain niya dito dahil di naman niya alam kung anong gagawin,Dahil isa lang siyang bata na lonely sa buhay dahil nasa korea ang ang kanyang mga magulang.
He open the box at isang cute na penguin ang nakita niya ang white nito at parang snow may isa ulit siyang letter na nakita
"Hi my name is Kyungsoo! Take care of me"
[Fast Forward]
JONGIN POV.
Habang lumalaki si Kyungsoo naglalagas ang mga buhok nito at di ko alam ang aking gagawin dahil di naman ako isang vet para magamot siya. Sa nagdaang araw pinapainom ko lang siya ng milk dahil ayaw naman niyang kumain nang mga foods di naman siya mahirap alagaan dahil sa bahay lang siya palipat lipat ng pwesto at lakad lang ng lakad. Ang cute lang niya tignan
Mag 10 years old na siya bukas and i don't know kung kukunin na siya sakin dahil yun naman ang nakalagay sa letter pero sana hindi.
"Hi kyungsoo! I'm home!" Masaya kung sambit pumunta siya saakin at nagulat ako ng nakikita kong parang naluluha ang mga mata niya at ang mga balahibo niya ay unti unti nang nalalagas
"Anong nangyayari sayo?" Tanong ko,Pero walang sagot Tanga mo talaga Kim Jongin di naman nagsasalita ang Penguin! hays. Binuhat ko siya at nilagay sa sofa. "Sandali lang kyung ah,Kukuha lang ako ng milk mo baka nagugutom ka" I said at nagpunta sa kusina.
Sa pagbalik ko di ko inaasahan ang makikita ko.
Wala si Kyung
Walang Penguin
Wala yung inalagaan ko
"Sino ka?!" Sigaw ko ng makita ko ang isang lalaki na nakahiga sa sofa ko,Malalaki ang kanyang mga mata at mapuputi ang balat meron itong mapupulang labi na hugis puso at mapagkakaila mong para siyang di lalaki. "Jongin" Sambit niya sa pangalan ko,Para siyang nasasaktan at di ko alam kung anong nasa expression ng mukha niya.Dahil sa gulat ko napaatras ako ng lapitan niya ko nanginginig narin ako dahil wala siyang saplot at tanging yung kumot lang ang nakapangtapis sakanya. "Ako ito si Kyungsoo,Salamat" Pagkasabi niya non nahimatay nalang siya bigla.Dinala ko siya sa kwarto ko at naghanap ng damit pinasuot ko sakanya ito,Kahit na mahirap dahil lalaki rin ako.
Nalilito parin ako kung ano ang nangyayari dahil isa siyang penguin ng nakita ko at ngayon tao na siya,Di naman sinaunang panahon ngayon ano ito may witch? Hays tawagan ko kaya sila Baekhyun nang matulungan ako kaso baka di rin yun maniwala.
I noticed that he is already awake dahil nimulat na niya ang mata niya tumingin siya saakin na may ngiti sa labi.Oh that smile makes my heart flutters.
"Jongin" Sambit niya ulit sa pangalan ko,Tinulungan ko siyang umupo at sumandag sa headboard nang kama ko. "Siguro sa ngayon ay nalilito ka pa sa nangyayari" Pagsisimula niya
"Ngunit ako talaga si Kyungsoo ang Penguin na inalagaan mo noon,Paniwalaan mo sana ang mga sasabihin ko" Tumango nalang ako at nakinig sakanya.
"Dinala ako ng ina ko dito sa lupa dahil nanganganib ang aming palasyo isa akong prinsipe saaming kaharian at dahil sa nilusob nang mga kaaway at pinagpapatay ang buo naming angkan ako nalang ang nabubuhay sa ngayon,Salamat dahil ako ay iyong inaruga at pinalaki ngunit may isa pa sana akong hihilingin kung pwede" Tumango ako at ngumiti.
"Maari ba akong magstay dito?" Tanong niya,Pero paano na yung sinabi doon sa sulat bukas 10 years old na siya at kukunin na siya mula saakin
"Sabi sa sulat kukunin ka na pag nag 10 years old kana" Sabi ko
"Mali iyon,Dahil pag nalaman mong kakaiba ako baka di mo na ako alagaan at itapon nalang,Sa ngayon nag anyong tao na ako,At nasa 23 taong gulang na ako" Pagpapaliwanag niya. 23 na siya? Masmatanda siya saakin ng 1 year.
"Pwede kang magstay hanggang sa kailan mo gusto" Sabi ko,Di ko alam ang nararamdaman ko sakanya dahil noong una ko palang siyang nakita parang may nag coconnect na saamin yung tipong parang may gusto na ako sakanya kaso baka hindi kami pwede.
-FF-
"Jongin! Hinihintay na tayo ni suho hyung sa labas bilisan mo!" Ang pagpapalaki ng Penguin ay hindi mahirap pero ang pakikipagtungo sa isang Kyungsoo ay napakahirap,Ang sadista niya masyado at masasabi kong satansoo talaga siya pag di niya nakuha ang gusto niya ayun iiyak nalang basta basta syempre kahinaan nang mga lalaki ay ang umiyak ang isang babae pero lalaki nga siya diba?! Jusko "Ito na sandali lang po" Sabi ko at nagmadali sa pagaayos,Gwapo na ako oo pero dapat masgwapo pa ako dahil dadalo kami sa isang party madaming chix doon kaso si kyungsoo lang chix ko kaya hayaan nalang ay.
Nagmamadali akong lumabas dahil baka magalit ang nagiisang satansoo at dakdakan nanaman ako mamaya.
"Tara na" Sabi ko kay Kyungsoo at nag rolled eyes lang siya aba! Grabe ha pasalamat ka mahal kita kung hindi baka nareyp na kita ngayon.
----------
Ilang oras lang ang byahe at nakarating na rin kami,Gabi na at dapat may extra care ako dito kay kyungsoo dahil baka may mangyari sakanyang masama at di ko kakayanin yun.Nagtataka kayo kung anong status namin ni kyungsoo? Ayun dalawa kaming single,Ako naman Friendzone kung sana madali lang sabihin na may nararamdaman na ako para sakanya kaso ang hirap,Ganito pala kapag inlove ka. "Jongin uwi na tayo" Sabi ni kyungsoo at parang takot na takot ito,Naalala ko palang takot siya sa mga loud music at sa madaming tao. "Sige uuwi na tayo" Sabi ko at tinext ko nalang si suho hyung na masama ang pakiramdam ni kyungsoo at uuwi na kami baka hanapin pa kasi kami non eh mas lalong magagalit saamin.
Nasa sasakyan na kami at tinignan ko lang siya i want to confess sana ngayon na ang oras. "May sasabihin ako kyung" Napatingin siya saakin at hinihintay ang sasabihin ko. By the look of his eyes he is so beautiful. "You're a miracle that came into mylife and i'm so lucky to have someone like you sa unang pagkikita natin di ko na maipaliwanag na may kakaiba akong nararamdaman,I feel na kailangan kitang alagaan at protektahan at sa ngayon,Kailangan ko na ding umamin" Tumigil ako sa pagsasalita at hinawakan ko ang mga kamay niya as i look in his eyes.
"I love you kyung,Will you accept my love?" I asked,Di siya sumagot at nanlaki ang mata niya because of shock siguro dahil maski ako nagula sa mga pinagsasabi ko and then i realize na hinalikan niya ako i kiss him back and his lips taste so sweet,Parang gusto ko nalang halikan siya ng magdamag.Huminto ako dahil nawawalan na kami ng hininga.
"I'm inlove with you too Jongin" He said,That word that makes me the happy man in the world.
-
May mga pangyayaring hindi maaasahan,Tadhana na ang bahala kung sino ang nakatadhana saiyo siguro nakilala mo na siya siguro anjaan lang siya sa tabi tabi at siguro di pa yan ang oras para magkakilala kayong dalawa.You need to wait sabi nga nila dahil ang paghihintay ay may kahalip na pagmamahal na iyong kailangan.
END-
