Harris' POV
"Ugh!, what are you doing?!"
"Shut up!, i'm reading something"
Kinikilig na naman si Ate kakabasa ng Wattpad kaya di mapakali sa kotse.
"Kinababaliwan mo na yan ate, wala ka namang mapapala dyan ehh"
"John Harris de Luna, you don't care! Di naman kita dyan ina-ano! Plus matututo ka ngang magmahal kung ganito binabasa mo!"
"Don't call me by my full name! And that's nonsense, fanfiction lang naman yan, tsss, saka i'm not a fan of your k-pop idols and i don't want to lov- "
"Shut up Harris!, kumain ka nalang diyan"
Nabara ako dun ah =___=Ayan na naman si ate parang lolo ko, akala mo dapat nyang ikagalit yun eh, wala naman talaga syang mapapala sa kababasa ng mga Love Story at sa pag idol sa mga koreano.
Anyway papunta kami ng school medyo matraffic kaya male-late na naman kami ni ate, kumakain pa ako ng pandesal sa kotse kaya medyo nai-inis ako kay ate pag di sya mapakali.
Ay mali pala inis na inis pala ako sakanya! »---«
Ilang minuto nang makapunta kami ng school, napatingin ako sa relo ko at nagulat
"Shit! 8:47 na!"May quiz panaman sa cancer subject namen ngayon,
Math yun XD, bagsak siguro ako ngayong first grading kabago-bago ng teacher binagsak ko kagad yung subject, Hayyys di ata ako bibilhan ng sapatos ni mama, bagsak nanaman kasi ehh...Pumunta kami ni Ate sa guidance para kumuha ng gate pass,
Nalate pala kami dahil ang kupad kumilos ni ate sa bahay
Nag puyat siya kakatawag sa manliligaw nya, kainis!
Pumunta kami ni ate sa sarili naming room sa third floor siya sa Senior high building sa fourth naman saken sa main building,
Graduating na ako ng junior high, ewan ko nga kung makagraduate pa ko ehh. Sad-
Maglu-lunch na pero natandaan ko kay ate binigay yung baon namin, hinanap ko si ate sa building nila, andaming tumitingin saken na para bang artista ako, nagwagwapuhan ata sila saken HAHAHAHA, nakita ko si ate kasama mga prens nya tinawag ko sya at hiningi ko ang baon ko.
"Ate amin na baon ko, 200 daw yun sabi ni mama"
"Mamaya na wala pa akong papalit ohh..."
Medyo nainis ako"Ililibre mo nanaman yang mga kaibigan mo eh!!!"
"Ewan ko sayo! Bahala ka, wala pa ngang papalit!"
Nagalit na 'ko ng tuluyan"Susumbung kita kay mama, nangungulit kapa"
Pumasok ako sa room nila para kunin yung wallet nya sa bag,
Nagsitinginan naman yung mga kaklase nya, nakakairita gusto kong tusokin mga mata nila!
Kinuha ko yung wallet ni ate, binuksan ko at nakita ko andaming papel, kumuha ako ng 300 hehe may kupit pa, pero nakita ako ni ate nang pumasok sya sa loob, nagalit pa nga siya saken!"Akin na yan, pakilamero ka talaga harris!"sigaw nya saken
"Ang ingay mo di ka ba nahihiya sa mga kaklase mo?" Bulong ko sa kanya
"Maingay naman kami dito ehh, akin yan!" Patuloy nyang pagsigaw.
Lumabas nalang ako ng room nila at pumunta sa cafeteria, buti nalang hindi na ako sinundan ng Buwisit na yun,
Nakita ko sa Cafeteria yung mga tropapits ko,kumakain, bumili ako ng pagkain saka sumabay na din ako sakanila, nagtanong yung isa kong kaklase."Saan ka nanggaling Harris?"
"Doon sa building nila Ate"
"Ano ginawa mo dun"
Chismakers to ahh XD"Ahh, kinuha ko lang baon ko sa pangit na yun"
"Grabe ka naman ganda-ganda ni J" sumingit yung isa kong kaklase
BINABASA MO ANG
Regrets
Teen FictionDecisions are hard to make It only becomes Easy when you don't Make one Seriously you should pay attention on every move you make so you wouldn't be like this story's main character who doesn't take stuff seriously. Hello peeps! Hello Sky fam! This...