De RuRuRu Squad #3 - Visnet's Privé Strand

Hoofdstuk 5: "We gaan op het strand spelen"

"Ruana, we moeten naar het strand voor de grote strijd", roept Heather terwijl ze door de grote controlekamer heen rent. Ze pakt zwembandjes voor Caithlyn en Wissal en een opblaasbootje om mee te nemen. Niet heel veel later komt Ruana ook aanrennen met plastic zwaarden en schilden die gemaakt zijn van papier. "Denk je dat deze gaan helpen?", vraagt ze aan Heather. Heather knikt gewoon. "Ja, kan wel. Ze verwachten ons toch niet", zegt ze daarna. "Waar gaan we heen?", vraagt Wissal, die nogal verbaasd is over wat er gebeurd. Ze heeft de afgelopen dagen veel tijd doorgebracht in de keuken om eten te maken voor Ruana en Heather, en weet niet echt wat er aan de hand is buiten die kamer. "We gaan op het strand spelen", zegt Ruana dan met een soort van rustgevende maar aan de andere kant ook wel creepy stem. "Oh, leuk!", is het enige wat Wissal antwoordt.

"Zeg... We zijn hier nu al een paar dagen maar we hebben nog niet echt met zijn allen gezwommen ofzo", merkt Visnet dan op. "Wat?! Ik hoor je niet", roept Tom die net het toiletgebouw uit komt lopen. "Dat we moeten gaan zwemmen", antwoordt Visnet terug. "JA DOEI! Weet je wel niet hoeveel vissen er in de zee pissen? Daar ga ik niet in zwemmen hoor", roept Tom dan weer. Nigel slaat op zijn hoofd en Jorgos zucht diep. Je zou eigenlijk wel verwachten dat iedereen wel gewend was aan dat soort opmerkingen, maar nee. "We gaan vanavond wel zwemmen! Ik wil eigenlijk even de stad in", zegt Joanna dan. "Iew nee, je klinkt al mijn oma", zegt Nigel dan. "Ik wil wel naar de stad hoor, ze hebben daar McDonald's", roept Visnet dan juichend. Na een tijdje discussiëren stemt iedereen toch in om naar de stad te gaan.

"Ik dacht dat je zei dat we met zijn allen in het bootje pasten", zegt Ruana geïrriteerd tegen Heather. "Ja dat dacht ik ook", antwoordt ze dan. Het bootje is toch net iets te klein. Nou... Iets... Een beetje heel erg te klein. Wissal en Caithlyn hangen er half uit en Ruana en Heather vallen alleen niet uit de boot omdat ze hun evenwicht nog niet zijn verloren. "Oké. Dit is het plan. We dumpen het spul straks gewoon in het water en dan wegwezen", zegt Heather. "Voor hoelang werkt dat spul eigenlijk", vraagt Ruana dan. "Uhm... Als de eenden erin blijven zwemmen blijven ze groot. Als ze uit het water gaan duurt het 10 minuten voordat ze weer hun normale lengte hebben", zegt Caithlyn dan wijs. "Heb jij dit gemaakt", vraagt Ruana. Caithlyn knikt trots en Ruana is er stiekem ook wel blij mee. Stel je voor wat er was gebeurd als Heather het had gemaakt. Ze varen met de boot iets dichter naar het strand toe, dumpen het spul in het water en varen weer weg tot op een punt dat ze niet meer opvallen. "Jij had eten mee toch", zegt Ruana dan tegen Heather. "Nee? Jij toch", zegt ze dan verbaasd. Ruana zucht diep. "Fijn, we zitten hier dus nog de hele avond zonder eten. Als we honger krijgen eten we Caithlyn eerst".