JOSHLIA : O Pag-ibig.

CHAPTER 36

julia: jon. Tapos na kumain. Si tita iza  i pa check mo muna sya. Sa hospital ako na ang bahala. Dito sige na. Ingat kayo ha!!
Jon: sige! Ikaw na bahala kay. Joshua medyo mainit yung ulo ee,
Julia: sige. Na

(Umakyat. Sya sa kwarto ni joshua)

Julia: josh. Pwede ba. Tayong mag usap.
Joshua: pwede ba julia? Sabi ko umalis na kayo diba? Bakit ba nandito kapa?
Julia: josh pls. Ano bang problema? Sabihin mo sakin. Wag naman ganito na para akong tanga!
Joshua: pwede ba? Marami na akong problema ngayon. Wag ka ng sumabay!
Julia: sige. Problema lang. Pala ako sayo. Pero gusto ko lang. Mag sorry sa kung anong nagawa ko sayo.. hihintayin. Ko lang sila tita. At jon aalis na din. Kami.
Joshua: (joshua. Ano ba? Ang tanga mo nasaktan mo si julia.hays!! (Maya. Maya naalala nya ang kwintas na dapat ibibigay. Nya kay julia. Ng mag away sila sa coffee shop..)

Julia: manang. Kumain na po ba. Si joshua.
Manang: hindi pa. Nga po ee! Kanina. Pa sya nag kukulong. Sa kwarto nya. Alam nyo po ba na bago po sila. Mag away ni sir Kagabi pa sya nag iinom. Pag uwi nya. Mukang mainit na po. Yung ulo nya. Tapos hanggang ngayon.. nag iinom parin sya! Naka ilang beses. Na po akong dala. Ng pagkain sa kanya pero. Sinisigawan nya lang ako.
Julia: sige. Po ako na ang mag papakain. Sa kanya.
Manang: salamat. Ha!
Joshua: manang. Pahingi. Pa nga ako ng. Alak dito.
Julia: wag.  Nyo na po sya. Bigyan. I aakyat kona po yung pag kain nya.
Manang: sige. Salamat po talaga!!
Joshua: manang. Nasaan na yung alak.
Julia: josh! Kumain. Ka muna kagabi ka pa daw. Nag iinom.
Joshua: ayokong kumain. Gusto ko ng alak. Nasaan na ba si manang?
Julia: hindi kita bibigyan. Ng alak hanggang hindi ka kumakain..
Joshua: sige. Akin na yang pag kain. Gusto mong maubos yan diba. O sige. (Binato nya yung pag kain. Kaya natapon.) Pwede ko na ba makuha yung gusto ko?
Julia: josh naman. Ano ba? Ang hirap mo namang paki usapan. Nag mumuka akong tanga dito. Pero tinitiis ko. Pinaghirapan. Iluto yung pagkain. Na yan. Tapos ibabato mo lang ano ba? (Umiiyak sya)
Joshua: S-sorry. Wag ka ng umiyak. Magulo lang. Talaga ang isip ko ngayon. Sorry.
Julia: alam ko yon. Josh kaya nga. Nandito ako. Ee! Makikinig ako. Pero sana wag mo akong sigawan. Sabi ni manang. Kagabi kapa umiinom. Dahil ba saken josh? Dahil ba sa pag tatalo natin kagabi??
Joshua: oo aaminin. Ko sumama yung loob ko sayo. Nag tampo ako. Pero hindi dahil sayo kung bakit ako. Nag iinom. Nakita ko si dad. Kagabi kasama nya yung babae.. nya nakita nya ako. At ang kapal ng muka nya. Binantaan nya pa ako. Na palalayasin nya. Ako pag sinabi ko kay mom. Pero sa totoo lang wala naman. Talaga akong. Balak sabihin kay mom. Pero wala sumabog lang din. Ako kanina. Sinaktan nya si mon. Nakita ko yung mga pasa ni mom kaya hindi ko napigil yung sarili ko. Nag pang abot kami kanina.
Julia: dapat. Hindi mo pa rin sya pinatulan. Magulang mo parin si tito richard! Naiintindihan kita josh!
Joshua: salamat. Sa pag intindi. May ibibigay ako sayo. Dapat kagabi ko ibibigay! Kaso nag talo tayo. Haha

Abangan nyo po yung chapter 37

On the spot.
No script

Like.share.vote.comment.
Salamat...