How to be a teenager

2

Δευτερα σημερα. Που σημαινει πως για ακομα πεντε μερες θα εχω σχολειο. Τι εχω κανει και πρεπει να ερχομαι σε αυτο το καταραμενο μερος;;; Ενας θεος ξερει..
Καταβαινω τις σκαλες και κατευθυνομαι προς το κυλεικειο να φαω και τιποτα μιας και ειναι το δευτερο και μεγαλυτερο διαλειμμα. Παιρνω ενα τοστ και ενα καφε και κατευθυνομαι προς το παγκακι. Ετσι οπως περπαταω ομως πεφτω πανω σε κατι. Για την ακριβεια σε καποιον. Ωχ ωχ ωχ παναγια μου τι σου εχω κανει και επρεπε να μου στειλεις αυτον; Ας μην το κανει θεμα που του εχυσα τον καφε και του λερωσα την μπλουζα.. αλλα οπως παντα το συμπαν συνομοτει εναντιον μου και με το που σηκωνω το κεφαλι μου με κοιταει με το πιο θανατηφορο βλεμμα που εχω δει ποτε μου. Παει να μιλησει αλλα τον διακοπτω.
Σοφια:"Οτι και να πεις εχεις δικιο. Σου ζητω συγγνωμη Γιαννη και θα παω να σου αγορασω αλλη μπλουζα αν θες αλλα μην μου κανεις κακο σε παρακαλω.." τον κοιτουσα με το πιο παρακαλητικο υφος (δν ξρ αν υπαρχει αυτη η λεξη😂") και περιμενα να μου απαντησει. Ξαφνικα ξεσπασε σε δυνατα γελια. Το κοιτουσα παραξενη
Σοφια:"Γιατι γελας;"
Γιαννης:"Χαχαχα επρεπε να δεις την φατσα σου φυτο" ειπε μεσα στα γελια του
Σοφια:"Ειι" του ειπα εκνευρισμενη
Και φοβισμενη παραλληλα για το τι θα ακολουθησει
Γιαννης:"Να σου πω φυτο, δεν φτανει που μου λερωσες την αγαπημενη μου μπλουζα, θυμωνεις και απο πανω;"
Σοφια:"Σου ζητησα συγγνωμη, και μην με λες φυτο" πρωτη φορα μιλουσα με τοσο θαρος στο συγκεκριμενο ατομο.
Γιαννης:"Μια συγγνωμη δεν κανει τιποτα. Και θα σε λεω οπως θελω. Εμενα κανεις δεν μου λεει τι θα κανω. Το καταλαβες;" ρωτησε ενω με αρπαξε απο τον καρπο και ορκιζομαι πως το βλεμμα του σκωτωνε. Εγνεψα κταφατικα φοβισμενη.
Γιαννης:"Ετσι μπραβο το καλο μου το φυτο. Και τωρα παω να αλλαξω την μπλουζα που ΕΣΥ μου λερωσες. Αλλα να ξερεις πως δεν τελειωσαμε εδω. Τα λεμε φυτο"
Μου εκλεισε το ματι και εφυγε με ενα αλαζονικο χαμογελο.
Εφυγα με το στομα ανοιχτο απο εκει περα και κατευθηνθηκα προς το παγκακι. Τι ηταν αυτο τωρα; Μολις ειχα μια κουβεντα πανω απο 5 δευτερα με τον Γιαννης γιατι το μονο που λεγαμε ηταν οταν με ρωτουσε για καποια ασκηση. Και τι σημαινε αυτο το "δεν τελειωσαμε εδω".. εν το μεταξυ δεν σας ειπα ποιος ειναι ο περιβοητος Γιαννης.Ο Γιαννης ειναι το κλασσικο badboy και player του σχολειου. Αλλαζει καθε μερα και απο κοπελα μην πω και ανα ωρα, καπνιζει, εχει μεινει μια ταξη και τωρα ειναι στο τμημα μου, αντιμιλαει στους καθηγητες, δεν διαβαζει, κανει κοπανες, και κυριως ειναι αυτος που ολοι φοβουνται και ολες θελουν να περασουν μια νυχτα μαζι του. Με εξαιρεση εμενα φυσικα

Πες μας οτι θα σε χαλαγε κιολας. Το παιδι ειναι κουκλος.

Εχω πει ποσο μου την σπαει αυτη η φωνουλα μεσα στο κεφαλι μου;

Οχι

Δεν πειραζει το λεω τωρα.
Ναι και που λετε ολες τον θεωρουν κουκλο επειδη ειναι μελαχρινος με καστανοπρασινα ματια γυρω στο 1,90 και λενε οτι ειναι γυμνασμενος. Δεν λεω δεν ειναι χοντρος αλλα σιγα μην ειναι και φετες το παιδι. Πφφ σιγα τον ομορφο.
Πιστευω εκανα μια αρκετα πιστηκη περιγταφη για τον Γιαννη.

...

Οι υπολοιπες 5 ωρες περασαν αργα και βασανιστηκα μεχρι που χτυπησε το κουδουνι για να φυγουμε. Με τον Γιαννη δεν ξαναμιλησαμε απο εκεινο το διλειμμα και καλυτερα για μενα δηλαδη. Μαζεψα γρηγορα τα πραγματα μου και βγηκα απο την ταξη. Καθως περασα την πορτα ενιωσα ενα χερι να με τραβαει, γυρισα και ειδα τον Γιαννη. Και πιστευα πως ειχα ξεμπλεξει αλλα μπορει να θελει καποια ασκηση και τιποτα αλλο ετσι. Ετσι; Αωωω ποιον κοροιδευω, σιγουρα δεν θελει ασκηση. Απο την σκεψη μου με εβγαλε η φωνη του.
Γιαννης:"Φυτο σου μιλαω με ακους;"
Σοφια:"Ε σορρυ τι ειπες;"
Γιαννης:"Λεω πας σπιτι;"
Σοφια:"Ναι γιατι;" ειπα και αρχισε να περπαταει προς την εξοδο με αποτελεσμα να τον ακολουθησω και να περπαταμε μαζι. Διαφοροι ψιθυροι ακουστηκαν τυπου "το φυτο ειναι αυτο;" και "που καταντησε ο Γιαννης μας" αλλα δεν εδωσα σημασια.
Γιαννης:"λοιπον το απογευμα εχεις τιποτα να κανεις;"
Σοφια:"Οχι γιατι;" ας μην ειναι αυτο που νομιζω
Γιαννης:"19:30 στην καφετερεια διπλα στο παρκο"
Σοφια:"Τι; Γιατι; Τι θα κανω εκει;"
Γιαννης:"Θα συναντησεις εμενα ηλιθια"
Σοφια:"Ειι"ειπα καπως θυμωμενα
Γιαννης:"Ελα κουλαρε πλακα κανω" ειπε και χαμογελασε. Ειναι η πρωτη φορα που τον βλεπω να χαμογελαει και μπορω να πω πως ειναι καπως ομορφος.
Σοφια:"Οκευ αλλα τι θα κανουμε εκει;" ηδη εχω αρχισει να φρικαρω
Γιαννης:"Μου χρωστας φυτο. Δεν θα σου πω τι θα κανουμε αλλα να φορεσεις κατι ανετο και να παρεις χρηματα μαζι σου
Σοφια:"οκευ" ειπα καπως διστακτικα
Γιαννης:"Φυτο φοβασαι;" ειπε και αρχισε να γελα
Σοφια:" Τι; Οχι ουτε καν. Πως σου ηρθε αυτο;" προσπαθησα να φανω πιστηκη αλλα δεν νομιζω να τα καταφερα.
Γιαννης:"Αωωω φυτο μου μην φοβασαι δεν προκειται να σε σκοτωσω. Ακομα."
Σοφια:"Τι εννοεις ακομα;" ειχαμε φτασει ηδη στην εξοπορτα και ετοιμαζομασταν ο καθενας να παρει τον δρομο του.
Γιαννης:"Τιποτα τιποτα, λοιπον τα λεμε το απογυεμα. Τσαγιααα."
Σοφια:"Αντιο" ειπα και ειχα ακομα αυτην την ανεκφραστη φατσα.
Ομγγγ τι μερα και αυτη. Και δεν εχει τελειωσει ακομα.

Δευτερο κεφαλαιο γκαις😁😉
Καλα παμε μεχρι στιγμης.
Τι θα κανουν αραγε το απογευμα στην καφετερια??😏 ...Λιγο κλασσικος τυπος ο Γιαννης αλλα τι να κανουμε..
Ελπιζω να ηταν καλο
Τα λεμε στο επομενο αγαπες💘💘💘