LANETLİLER

Merhaba arkadaşlar ben ilk defa hikaye yazacağım ins. beğenirsiniz. Kısa bir hikaye olacak bu bölümde kisaolabilir kusura bakmayın. desteklerinizi bekliyorum . Sizi seviyorum ...

      Hava gene karardı doğrusu gece olmuştu . Yine gelecek mi acaba . Ben ne diyorum Tabikide gelecek , her gece geldiği gibi . Ondan korkmalimiyim bilmiyorum...

      Ama her gece gelip beni izlemesi beni gerçekten ürkütüyor.

Yetimhane gorvilimizin ayak seslerini duyuyorm , birazdan burada olur .

İşte geldi ve o kalın sesiyle ışıklar Kararsın !  diye bağırmaya başladı .

       Içimden ışıkları kapatmayın diye bağırmak geldi ama bunu daha önce yaptığımda ceza almıştım , yetimhanenin o karanlık odasında tek başıma 3 gün geçirmiştim.

Orasının en kötü  yanı kimsenin olmamasından ziyade odanın içindeki fısıltılardı , ben kulağımı tikadikça sanki ses yükseliyor ve beni ele geçirdiğini hissediyordum . Birdaha asla o karanlık yere gitmek istemem !!!

          İşte ışıklar karardı ve herkez uykuya daldı . Oda geldi ışte pencerenin önünde beni izliyor , o bakışları onlarda sevgi vardı . Bana sevgiylemi bakıyordu ?

Peki ya o gülümsemesi o kadar yumuşak tı ki ! Aslında o çok güzel bir kadındı uzun , düz , siyah saçları , siyah gibi görünen kahverengi gözleri ve o muhteşem güzellikteki yüzü .

Ama o her gece pencereden beni izliyordu , ama ben yetimhanenin en üst katindaydim buraya nasıl çıkıyordu , havada dondurucu bir soğuk vardı ama o hiç de bundan etkileniyormus gibi görünmüyordu .

     Onu görünce hemen arkamı dönüp yorganı üzerime çektim , birden ne olduğunu anlayamadim  ve ensemde bir nefes hissettim , yoksa o yanimdamiydi ...