Chapter 1

25 2 0
                                    

*flashback*

^kriiiiiiingggggg ^krrrrriinngggggg

Ughhhhh!! The annoying sound of the alarm clock. Natutulog pa nga ako eh! Pero before ko pa mahampas ang alam clock ko ay bumangon na ako para maligo. Tsaka ay pumunta ako sa walk-in closet para pumili ng damit ko. Hmmmm. Kumuha ako ng gray na crop top na may nakalagay na "need more sleep" at tsaka black skinny jeans. Black na converse ang suot kong sapatos.  Pagkatapos non ay kinuha ko ang aking blue na backpack and headed downstairs to eat breakfast.

Sinalubong naman ako ng aking kapatid na si Gabe Froit.

"Good morning baby sis!",bati ni kuya sabay halik sa aking noo.

"Good morning rin kuya! Good morning mom,dad!", bati ko rin sa aking mga magulang. Sinuklian naman ako nila ng matamis na ngiti. Umupo na ako sa aking usual seat dito sa dining table.

"Its nice to see you both like that. Mabuti iyan. At nang sa gayon pag wala na kami ay, you will still continue to love and take care of each other. Am i right honey?",  sabi ni Mommy kay Daddy.

"Absolutely honey. Gabe, take good care of your sister okay? And you Harriet, be good to your brother okay? Mahal na mahal kayo namin ng mommy mo.", saad naman ni Dad habang palipat-lipat ang tingin sa aming dalawa. 

"Oh stop it you two. Hindi kayo mawawala. And stop saying those things,okay? And yes, aalagaan ko itong baby sister ko.", sabi ni Kuya sabay gulo sa buhok ko. Tahimik lamang akong kumakain ng aking paboritong pancake na may chocolate syrup. Hmmm. Sarap.

"Just dont forget that we love you." Iyon na ang aming huling pag-uusap dahil nagpaalam na sina Mom tsaka Dad na aalis na para sa isang business meeting sa Cebu. Yes, they're into business. Our family, family Villarin, owns luxury hotels (for about 69 branches all around the globe), restaurants and resorts all over the world. Marami rin silang investors sa ibat'ibang kompanya. 

We went the different way. Kami ay papunta ngayon sa Vien Siamie High. Isa sa mga sikat at exclusive na school rito sa aming lugar. Dito ko nakilala ang aking bestfriend na sa Adeleine Grace Delos Santos. And yes, ang kanilang pamilya ay kasama rin sa mga  elite people. May-ari sila ng ibat-ibang boutiques and malls. 

Nagkahiwalay na kami ni Kuya ng dadaanan since he is going in the north part of the school, the senior department. Samantalang kami ni Ade ay nasa junior high pa lamang.

The classes turn out fun naman since i have my bestfriend beside me and mababait at magagaling magturo ang mga professors dito. Not until...

"Nandito ba si Ms. Villarin?", gulat naman akong napatingala sa nagsasalita. It was Prof Morti wearing a sad expression in his face. 

"Yes po, Prof?" Nakita kong may hawak siyang cellphone. Agad naman niya itong  inabot sa akin. Kinakabahan ko itong inabot. May nagsalita naman sa kabilang linya.

"Is this a family relative of Mr. and Mrs. Anthony Villarin?", ani ng isang lalakeng may baritonong boses.

"Yes. Im their daughter. Is there any problem?", she asked. May nangyari kayang masama?

"The best way that you could do now is to go to the hospital. Your parents life is in critical condition. They are brought here in Erlane Medical Hospital ", agad siyang nanlamig sa kanyang narinig. Walang pasabing lumabas siya sa kanilang paaralan at naghanap ng taxi papuntang hospital. Malayo-layo pa naman ang biyahe papunta doon. Ni hindi na niya hinintay ang kanyang Kuya. Iyak lang siya ng iyak sa kanilang biyahe papuntang ospital. Nagdarasal rin siya na sana ay walang masamang nangyari sa kanyang mga magulang. 

Pagkarating na pagkarating sa destinasyon ay binigyan niya ng isang libong piso ang driver ng taxi. Alam niyang sobra iyon pero hindi niya na ininda ang pera. Mas importante ang kalagayan ng kanyang mga magulang.

Agad siyang nagtanong-tanong sa mga staff ng ospital at parang pinagsuklaban siya ng langit at lupa ng marinig ang mga katagang ito, 

"Im sorry Ms. Villarin. Your parents are now dead"

*end of flashback*

Nagulat na lamang siya ng may humampas sa kanyang kamay. Tumingala naman siya roon.

"Hey! I've been calling you for so many times now!", sita sa kanya ng kaibigang si Adelaine.

"Am i spacing out again Ade?", i asked. She just looked at me with irritation. 

"Ewan ko ba sayo Harriet! Hays! Kanina pa kita tinatanong kung anong order mo!", sabi niya sabay irap sa akin. 

"Im sorry. Naalala ko lang sina Mom tsaka Dad.", i said with a sad smile. Her features softened in a bit. 

"Oh. Im sorry." Agad niya akong hinaplos sa mukha. Siguro ay na realize niya na mali ang kanyang inasta.

"It's okay Ade. Its been years. I need to move-on. I guess i'll just order Java Chip Frappuccino and Chicken and Double-smoked Bacon Sandwich",sabi ko habang tipid na ngumiti.

"Sige. Yun nalang din siguro ang akin tsaka Strawberies and Creme Frappuccino", ani niya sabay tumalikod.

Habang naghihintay sa pagbabalik ni Adelaine ay nilibang ko ang aking sarili sa paglalaro sa aking cellphone. Mayroon kasi akong dinownload na app kani-kani lang. Para ito sa business ko.

 Ilang sandali ay naramdaman ko na lang na nababasa na ang aking damit. Nakarinig naman ako ng humahagikhik. 

"What the f?!", Basang-basa na ang aking damit. My dress! Tiningnan ko naman ang aking cellphone, and thank God, hindi ito nabasa. Oh, i cant believe it! Nilingon ko ang mga lalaking humahagikhik. Im sure sila ang may pakana nito. So ungentleman! 

Nilapitan ko sila. Habang palapit ako sa kanilang direksyon ay naagaw ng aking atensyon ang lalaking nakasuot ng long sleeve na polo shirt. Bakat na bakat ang kaniyang muscles sa katawan. Ang kanyang matutulis na panga, at ang kanyang magaganda't mapupungay na berdeng mga mata. Shit! Ang hot niya. Halos silang lahat ay gwapo pero isa lang ang nakakuha ng kanyang atensyon.

"Sino sa inyo ang tumapon sa akin ng frappe?! Ganito na ba ang mga lalaki ngayon? Hindi na nagsosorry?!", inis na tanong ko sa kanila. Hindi ko na napigilan na magtaas ng boses. Ah,cnakakainis!

Mukhang natakot ang kanyang mga kasama at umiling-iling pa ang mga ito sabay taas ng dalawang kamay na animoy nag susurrender.

"Its not us, Miss. It's him." Turo nila sa lalaking gwapo na hot na ungentleman naman. Tsk.

"Who's he?"

"Sorry then. Im Caden Rembrandt Alonzo. You?" 

***********************

So, that's it for Chapter 1 guys. Bitin ba? HAHAHA Until next update. Love yah!

Dark Touch by MkaAngli12. All rights reserved. 2017.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Oct 21, 2017 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Dark TouchWhere stories live. Discover now