The Forbidden LOVE With My Goosebump

Chapter 2: The dream

Kasieleen's POV:

Matapos kong mapapadpad sa kagubatan ay hindi ko na binalakang pumunta ulit doon... pero dahil pinapatay na naman ako ng aking "curiosity" hindi ko mapigilang mapaisip kong sino at kung anong ginagawa nung lalaki sa kagubatan... kung saan ba sya nakatira

Hanggang sa gabi-gabi ko na syang napapanaginipan... sa katunayan nga isang linggo na simula ng makauwi ako dito sa bahay

"LEEN... SASAMA KA BANG BATA KA O HINDI"  sigaw sa akin ni tito ng mabalik ako sa realidad

"Ay pasensya na po tito...  hindi po muna ako sasama papuntang bayan" kasi naalala ko na mapunta sana kami sa bayan para sumama sa trabaho ni tito at makabili din ng gamit

"Ay sya... bahala ka... basta wag kang lumayas-layas ha... baka mawala ka" bigla kong naalala yung nangyari

"Uy batang to... ok ka lang ba... natulala ka bigla??" tanong sa akin ni tito ng malala kong baka makahalata na sa akin si tito... kaya umakto akong normal

"Hihi... ok lang po ako tito... sige po laro lang ako sa likod" sabay halik ko sa pisngi ni tito

"Oh sya... bahala ka... aalis na ako... baka mahuli nanaman ako sa pag uwi... ikaw ng bahala dito ha... kumatok ka lang sa bahay nila manong manny pagbubuksan ka agad nila kung may kailangan ka" tango na lang ang naging tugon ko

At lumabas na rin sa wakas si tito... inabangan ko munang makaalis sya

Nangmakasiguro akong nakaalis na ito ay agad agad kong sinarado ang lahat at tsaka lumabas tapos tinago ang susi... sa  isa sa mga paso ng bahay sa labas

Tapos tumakbo na ako palabas ng bakuran para maaga akong makauwi

Nagpunta ako sa kagubatan tsaka ito linibot para makita ko agad ang lalaking nakamaskara.. ngunit baliktad ang mga nangyari

Nawala ako sa kagubatan at imbis na yung lalaking nakamaskara ang mahanap ko... mukhang yung ibang mga halimaw ang nakakita sa akin...

Napaiyak na lang ako.... sa takot sa mga ito... at naramdaman kong maraming mataang nakatingin sa akin

At bigla kong naramdaman ang goosebumps... kasi parang may nakatitig sa akin

At tama nga ang hinala ko... may nakatitig sa aking lalaki... wait... tama ba ako... yung masked monster... huhu

Bigla akong tumakbo papalapit sa kanya at nagbabalak yumakap sa kanya... kasi pwede nya akong tulungan... at dala na rin ng tuwa o sabik na makaalis dito sa nakakatakot na lugar na ito

*booggsshhh* yan ang narinig ko slash naramdaman ko nung tinulak nya ako gamit a isang kahoy na medyo makapal

"Heyy!! Why do you have to do that... didn't you know that hurts..." sabi ko sabay kapa sa bandang pwet ko na parang namamaga na

Huh??.. hindi man lamang kumibo... ultimo kibit-balikat wala

"Hello?"

Kaway ko ng kamay ko sa harap nya

"Nagagamit mo naman po ata ang 5 senses mo para maintindihan ako..." sabi ko sabay kaway ulit... badtrip naman oh...  lumapit ulit ako sa kanya... ngunit kung minamalas ka nga naman...

Tinulak na naman nya ako gamit yung kahoy na hawak nya... aish... badtrip

Sinusubukan ko pa ring makalapit sa kanya pero umiiwas sya hanggang sa nabitawan nya ang kahoy...

Kaya lumapit ako ulit sa kanya... pero kung minamalas ka nga naman pinalo na naman ako ng stick na napulot nya...aish...

"Ouch!!" napasigaw na lang ako... ang sakit

"Ang sama mo naman... bakit??... hindi mo naman ako kailangan paluin... pati kailangan ko ng tulong mo...huhu
.. can't you see I need your help... 'cous I'm lost"

Hinarap o tinutok nya sa akin ang stick... akala ko tutusukin nya ako... pero parang inaabot nya sa akin ito

Kaya inabot ko... habang ang kabila ng stick ay hawak nya... tapos nag umpisa na syang maglakad

Kaya sumunod na lang ako... habang hawak ang stick ... hanggang sa malaman ko na malayo na kami sa pinanggalingan namin

"Salamat nga pala... ako nga pala si Kasieleen" sabi ko sabay abot sa kanya ng kamay ko... ngunit hindi nya ito tinanggap

"Uyyy... nakakangalay naman ohh
.. parang simpleng hand shake lang" sabi ko ngunit hindi man lang nya pinansin... hanggang sa naisipan kong hawakan sya... ngunit mabilis syang umiwas

"Kung gusto mong makalabas dito ng ligtas... wag na wag mo akong balakan hawakan..."

"Bakit naman??"

"Basta"

"Uyy... bakit??" sabay lapit ko ulit at muntikan ko na syang mahawakan

"Kasi maaari akong mawala... at pag nangyari yun... hindi ka na makakauwi ng maayos"

Natahimik ako sa sinabi nya... sa takot na hindi ako makauwi... tinigilan ko na ang pangungulit sa kanya...

Hanggang sa napunta kami sa temple na lagi naming binibisita... yung nasa bundok lang din...

"Salamat nga pala"

"Wag na wag ka ng babalik... kasi ito na ang huli kong ligtas sayo... baka madamay pa ako... umuwi ka na"

Tumakbo na lang ako palayo at sumigaw ng "babalik ako at magdadala ako ng pagkain at regalo para sa iyo"

Pero pag lingon ko... wala na ito

Bahala na... babalik naman ako dito bukas

●●●CHAPTER END●●●