Starry Gale

PROLOGUE

Third person's POV

Nag kakagulo ang lahat sa loob ng mansion.

Kasambahay , Driver at mga body guards Hindi na nila alam kung ano ang gagawin. Natatakot sa magiging kahihinatnan ng kapabayan nila.

"Ano nakita nyo na ba?" tanong ng isang kasambahay sa isa sa mga body guard.

"Hindi pa, ngunit Hindi kami titigil sa pag hahanap" kabadong tugon nito sa kasambahay

"Ilang oras na tayong nag hahanap mabuti pa't ipaalam na natin ito sa kanila" pag suko ng mayordoma ng mansion

"Pero malilintikan tayo!! Ipag patuloy muna natin ang pag hahanap!" agarang pag tutol ng isa pang body guard

"Kayo!" tawag ng mayordoma sa mga driver  

"ikutin uli ang buong mansion!!" natatrantang utos nya sa mga ito.

"Kayo naman" pag kuha niya ng atensyon ng mga kasambahay "dun naman kayo mag hanap sa hardin"nag madali namang umalis ang mga kasambahay upang mag hanap sa hardin

"Tignan lahat ng mga CCTV cameras!! Hanapin kung saan sya dumaan!" Aligagang utos ng mayordoma sa mga body guard.

Malaking gulo ang mangyayari sa oras na malaman ng mga amo nila kaguluhang nagyayari ngayon sa mansion kaya't kahit anong mangyari patuloy parin sila sa paghahanap. Lumipas ang ilang oras ngunit Hindi pa rin sila nag tatagumpay para mahanap Ito.

Magulantang ang lahat ng taong nasa loob ng mansion ng biglang bumukas ang main door nito

Panandaliang napatulala ang mga Ito ngunit mabilis rin namang bumalik ang kanilang wisyo. Nag aalangang sinalubong ng mga ito ang kanilang amo

"Maligayang pag babalik po senior, seniora." Napuno ng pagbati ang mansion, ngunit bakas parin sa mga Ito ang takot lalona't makita ang seryosong mukha ng kanilang senior. Habang ang seniora naman nila' y isang tipid na ngiti lamang ang ibinigay into.

"Anong kaguluhan ito? Tila abala kayong lahat"malumanay ngunit may diin na saad ng kanilang senior.

Nanginginig na lumuhod ang mayordoma kasabay into ang pag dagsaan ng kanyang mga luha."P-pat-taw-wad p-po s-senior tatangapin ko ho ang magiging kaparusahan" Napa tingin sa kaniya ang senior na tila ba alam na nito kung ano ang nangyayari.

Sumunod na rin ang iba pang kasambahay mga body guards at driver sa pag luhod " p-patawad p-po" tanging naging sambit nila.

Nabalot ng katahimikan ang buong mansion agad nag tungo ang mag asawa sa silid ng kanilang anak ngunit wala silang natagpuan...

°°°
2 Year Later

Breaking news!

For the past two years Wala paring nakukuhang lead ang ating kapulisan sa kaso ng biglang pagkawala ng mga anak ng mga Bigating negosyante.

Ang pangunahing anggulo na tinitignan ng kapulisan ay maaring ang mga kalaban ng mga ito sa negosyo ang utak sa pagkawala ng mga tagapagmana.

Ginagawa ng kapulisan ang lahat upang sa lalong madaling panahon ay mahanap na sila at mapagbayad ang mga may kasalanan.

This is Jan Ramos for BHV News repor----

"Hey what's that?" Curious na tanong ni Abbih na kapapasok Lang sa apartment

Kagagaling n'ya lang sa supermarket para nag groceries ng stocks for a month. Kaya marami-rami din s'yang bitbit

"Wala. Just a strange news, bat parang ngayon ko Lang ata nabalitan 'to?" Nag tatakang tanong ko.

Dumiresyo na s'ya sa kusina para ayusin yung mga stocks na pinamili nya

"You serious? It's all over the news for a year tapos di mo nabalitan? Weird." Bahagya siyang lumingon sa akin saka nag salita ulit.

"Well, it won't be you if you still have time watching some news on tv" saad nito at tuluyan nang lumabas ulit may my naiwan pa atang groceries sa labas.

I just shrug and revert my attention to the book I'm reading.

"Sand, tumayo ka na d'yan aalis pa tayo. Turn off the TV aishh the TV is on and yet your not watching ang aksaya mo sa kuryente." She irritatedly said.

Buhat buhat na n'ya ang ilang mga dagdag na groceries na naiwan n'ya sa labas. Hindi ko parin siya pinansin at nag patuloy lang sa pagbabasa.

Na gulat na lang ako ng biglang lumutag Yung librong binabasa ko. What? Lumulutang? Nah- uh.

"Hey, abbih akin na Yan!" Hindi ko namalayang nasa tabi ko nalapala si  abbih, pilit ko paring inaabot yung libro ko kaso tinago na nya ito sa likuran n'ya at bahagyang lumayo sa akin. Hayyss why am I too lazy to stand? Di ko tuloy makuha tsk

"No way sand, maligo ka na may pupuntahan pa tayo ang bagal mo pa Naman kumilos!" Lumapit na ito sa akin at sapilitan akong tinayo sa kinauupuan ko bahagya n'ya rin akong tinulak papasok ng kwarto ko.

"Okey, okey, fine ito na easy ka lang" I raise my both hands, a sign that she won.

Inirapan na lang n'ya ako at nag patuloy ba ulit s'ya sa ginagawa n'ya.

Nag tungo na ako sa banyo at sinumulan ko nang maligo.

***

written by : Azizacia°

This is work of fiction Names, characters, place and events are fictitious. Unless otherwise state any resemblance to a real person living or dead actual events are purely coincidental.

All right reserved  no part of this book may be reproduce, distributed or any forms or any means without the  permission of the author

PLAGIARISM IS A CRIME