19Ocak

788 19 3
                                    

Bugünlerde moralim biraz bozuk. Okuldan uzaklaştırma aldım ve ailem farketmesin diye zeynebin okuluna gizli olarak girdim noldu bilin bakalım o okuldan da atıldım.Neyseki uzaklaştırma 3 gündü her şey normal giderken eve bi kağıt geldi. Okuldan eve geldiğimde abim beni yanına çağırdı bir şey olduğunu anlamıştım yoksa çağırmazdı biliyorum.

Neyse üstümü değiştirip abimin yanına gittim.  Önüme bi kağıt koydu kağıdı açtığımda uzaklaştırma aldığımla ilgili bir kaç şey yazıyordu.Bunu görünce istemsiz olarak endişelendim ben bunları düşünürken abimin konuştuğunu farkettim en son dediği şeyi hatırlıyorum.

*Ailemizin yüzünü düşürmiceğini söylemiştin.*

Bunları duyup azarımı yedikten sonra odama gittim.Çok düşündüm ileride ne yapıcağımı,nasıl biri olucağımı kendime bile yanıt bulamazken ben sadece düşünmekle yetindim.

Evet o gün biriyle tanıştım aynı okulda olduğumuzu biliyordum ama daha önce onu okulda hiç görmemiştim bu çocuk bana bakmaz derken bir yerden cesaret bulup mesaj attım cevap verdiği zaman çok mutlu olmuştum sonra ben bile farkına varmadan hergün konuşmaya başladık onunla konuşmadan duramıyordum.Daha sonra samimi olduk çıkma teklifi ediceğini anlamıştım ama ne zaman olduğuyla ilgili en ufak bir düşüncem bile yoktu her geçen günde etmediğinde kalbim daha fazla kırılıyordu . Daha sonra bir çarşamba günü okula gittiğimde kendime;

*Bugünde etmezse bidaha yüzüne bile bakmıcak Hayatımdan tamamen çıkarıcam* dedim.

Evet evet bunu gerçekten dedim okula geldi 2 tenefüs konuştuk hala teklif etmemişti ve ben naptım benim bile olmayan bir insan için gözyaşlarımı tutamadım evet bunu kimse bilmiyordu.

Çıkış saati çaldığında artık tamamen ümidimi kesmiştim tam kapıdan çıkacakken bi ses durmamı sağladı.

*Nazlı!*

Arkama döndüğümde oydu evet o kadar mutlu olmuştum ki sanki zaman durmuştu bahçede sadece o ve ben vardım. Bir an önce gerçek dünyaya dönmem gerektiğini anladım ve Fatih'e bakarak;

-Efendim dedim.

-Biraz konuşabilir miyiz?

-Tabiki.Diyerek arkadaşımı yanımdan yolladım.

Bir banka oturduk etraf çok sessizdi ve ben bu sessizliğin bozulmasını istiyordum.

- Ben sana birşey söylicem ama nasıl diceğimi bilmiyorum. dedi ve sessizliği bozdu ben anlamamazlıktan gelerek;

-Söyle. dedim biliyorum çok odunca olmuştu fakat gerçekten sinirliydim çünkü kaç gündür bunu söylemesini bekliyordum.  Bir ara söyliceği  şeyden vazgeçmişti fakat , sanırım güzel bir gaz vermiştim uzun bi konuşmadan sonra bir anda ;

-Sen ben değilde biz olalım mı? dedi.

Tahmin edin ben ne dedim valla zor değil .

-Tamam. Sadece bunu demiştim ve sanırım biraz morali bozulmuştu neyseki toparladım ve konuyu değiştirdim saate baktığımda geç olduğunu farkedince eve gitmem lazım dedim ve görüşürüz diyerek yanından ayrıldim o kadar mutluydum ki eve zor geldim. Belki de hayatımın en güzel günüydü.  daha sonra o akşam okuldan çıkınca özdileğe gidiceğini öğrendim ve tesadüfmüş gibi bende özdileğe gittim yanımda sadece bir tane kız arkadasim vardi fatih ozdilege gelince de onunla bulustum fakat fazla kalamıcaktım çünkü annem işten gelecekti ve eve onunla gidicektim hava kararmıştı. Fatihle birlikte dışarı çıkıp oturdum sanki iki yabancı gibiydik daha sonra elimin üzerinde bir el hissettim ilk utanmıştım yüzüne bakamamıstım daha sonra gülümsediğini farkettim ve bende gülümsememi durduramadım  sanırım ilk defa bi erkeğin elini tutunca kendimi bu kadar güvende hissetmiştim annemin aramasıyla bütün büyü bozulmuştu sanki geldiğini öğrenince yanağina masum bir öpücük kondurdum ve annemin yanına gittim anneme herşeyi anlatmıştım çünkü annemden hiç bir seyimi saklamam. Anneme onu nasıl tanıştıgımızı en ufak ayrıntısına kadar anlattim benim mutu olduğumu görmüş olmalı ki oda sevindi.Gece yatakta onunla ilgili olan bir sürü hayallere daldım ve evet sabah okula geç kalmıştım..

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 28, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ŞİMDİ BENİMSİN...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin