Dedicated with love to all KaRa Shippers out there.
#KaRa FTW
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Writer's Letter
25April2014 2:15pm
Dear Reader,
Hello! This is the first time that i wrote any kind of story. Sorry if may mali sa spacings, mga typo errors or wrong grammars. This story is a work of fiction, gawa lamang ito ng aking imahinasyon. I made this Mika-Ara one shot story para sa mga KaRa Shippers like me. Everytime kasi na makakabasa ako ng fan-fic story about sa KaRa ay sobrang sumasaya at nagoo-good vibes talaga ako, so hopefully this story of mine will do the same thing sa inyo.
Special thanks to Ping Berondo for inspiring me to write and for your help.
Comments, suggestions and even violent reactions will be higly appreciated.
God Bless everyone. Enjoy reading.
The Writer,
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sa "pagmamahal" daw kailangan malakas ang loob... Kailangan ng tibay ng dibdib.
Kailangan handa kang sumugal, kahit na ang kapalit nito ay ang isa sa mga mahalagang bagay
sa buhay ng ng tao.... " ang pagkakaibigan" .
Yeye's POV
Halos 7 years na kaming mag bestfriend ng taong mahal ko at halos 7 years ko na ding
itinatago ang nararamdaman ko sa kanya. Duwag na kung duwag pero hindi ko kayang isugal
ang friendship namin. Masyado ng malalim ang pagkakaibigan namin para masira lamang ito
ng pagibig na alam ko namang one way lang.
Sa bahay ni Yeye.....
Friday 8:30am
Phone ringing...
Vic Calling....
Yeye: oh vic bakit?
Vic: Kita daw tayo ng bullies
Yeye: today?? what time ba? May tinatapos pa akong report eh.
Vic: before closing pa naman daw. dinner sa resto nina kambal.
Yeye: ah sige. See you later!
Vic: see yah! Nga pala okay na car mo? Sunduin na lang kita kung hindi pa.
Yeye: (mejo kilig) hindi pa nga eeh! Sige daanan mo na lang ako dito sa sa bahay .
Vic: okay see youuu! Bye!! jan na ako maglunch ha!
Yeye: haha! Okay! Dala ka food!Bye!
Vic: bye!
Habang tinatapos ni yeye ang report na ginagawa nya, hindi nya napigilang magisip isip ......
"It's always been like this, palaging andyan si vic tuwing kelangan ko sya. Kahit hindi ako nagsasabi ramdam nya na i need her. Maliit man na bagay tulad ng pagsundo sa akin tuwing nasisira ang sasakyan ko , tulad ng pagtatayo sakin tuwing madadapa ako dati sa mga games at trainings namin, sa pagluluto ng food for me tuwing nagugutom ako dati sa dorm, sa pageexplain ng mga lessons ko na hindi ko masyado maintindihan, sa pagaalaga sa akin tuwing nagkakasakit ako , hanggang sa mabibigat na problema, andyan sya. Never syang nawala sa tabi ko at Sigurado ako na sa lahat ng problema na darating pa, andyan lang sya para saluhin ako. Isang bagay lang naman ang hindi ako sigurado, yun ay kung sasaluhin nya ako sa patuloy kong pagkahulog sa kanya."
BINABASA MO ANG
A 15-Minute Love Story ( Mika Reyes - Ara Galang Fan-Fiction)
Fanfiction“We try so hard to hide everything we're really feeling from those who probably need to know our true feelings the most. People try to bottle up their emotions, as if it's somehow wrong to have natural reactions to life.” ― Colleen Hoover, Maybe So...