01

3K 148 51
                                    

The man I loved so dearly, has deserted me. And I am now weeping, holding with my wretched heart. The man I trusted with his love, has left me indeed. God, I really didn't know that he would leave me. Really, I didnt know. He told me that my life was like a rainbow. Red for the love that he gave me. Orange for the warmth who was given by the people around me. Yellow for the light and how successful is my life. Green, like the environment, my personality is clean.Blue like the sky, he can't live without me. Indigo for the spirit and gratitude that I had received in my life. And lastly violet, he really didnt told me what was the meaning of violet. But I guess, it was death. Like what I am feeling now. I thought you had never left me but I was wrong. I feel like im just a walking corpse in the land without you. All those "i love yous" were just fake. You played with my feelings. Even thought it hurts, I still had loved you --, Strangers of our Own Marriage. Storyline by: D.O Kyungsoo

"Hey, Baby Soo! Hindi mo pa talaga natatapos yan? Eh! Ang tagal mo ng pinaghirapan yan, diba?" sigaw ni Baekhyun kay Kyungsoo. Nasa canteen ngayon si Kyungsoo kasama ang kanyang netbook habang nagtatype para sa assignment na ini-assign sakanya sa Journalism Club. Dahil siya ang president dito at dahil na din sa mga ritual na ginagawa ng mga myembro ng Journalism Club nakasali sa Board of Directors dapat may iiwan silang story, poetry, article, at balak para gawing remembrance bilang isa sa Board of Director.

Kaya naman naisipan nyang magsulat nalang ng isang storya. Kaya naman ngayon ay dala dala nya lage ang netbook nya upang tapusin ang storya nakanyang ginawa.

"Ano ka ba, Baek! Wag mo na ngalang akong pakielaman. Hayy, Akala ko ba magdadate pa kayo ng higante mong malaki ang tenga?" tanong ni Kyungsoo habang pinagpatuloy pa din ang pagtatype. 

"Oo naman! Syempre, di ko dapat kalimutan yun! Binibisita lang kita baka kasi nilamon ka ng netbook mo!" sabi ni Baek habang nag aaply ng eyeliner sa mata nya. 'Bakla talaga' isip ni Kyungsoo.

"O sya! Aalis na ako! Ingat ko ah? Di kita mahahatid! Text mo ko pagnasa haunted house ka na este nasa house na you! See you, baby soo ko!" At hinalikan ni Baek si Kyungsoo sa pisngi. Dali dali naman itong tinulak ni Kyungsoo.

"PUTANGINA KA TALAGA BAEK! MAY CHANNIE KA NA!!!!" sigaw na may kasamang galit na sabi ni Kyungsoo kay Baekhyun na nagsimulang tumakbo habang kumakaway at tumatawa sa ekspresyon ni Kyungsoo.

Hayy, Nabuntong hininga nalang si Kyungsoo at gaya ng ginagaa nya nagsimula ulit siyang magtype.

The sound of someone whistling I hear. Perhaps could it be he? Would he  be back? I am finding myself wretchedly waiting for him. The man I trusted with his love, has left me indeed. I really didnt know. I love you. God, can he also love me back? All my tears are dried up. Tired Crying. Sick trying. Yes, I'm smiling. But inside i'm dying. But behind that, why do I still love you? I really didn't know.

=0=

Pauwi na si Kyungsoo sa bahay dala ang bag nya galing sa eskwelahan. Naisipan na din niyang umuwi dahil kailangan niyang pang pagsilbihan si Jongin.

"Arf! Arf! Arf!" masayang bati sakanya sa aso nya. 

"Kumusta ka na, Nana? Dumating na ba ang Appa mo?" tanong naman ni Kyungsoo sa aso. Kahit alam niyang di ito sumasagot.

Strangers of our own Marriage [ kaisoo ff ]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon