Mystery Peace

Chapter 6

After my dad said that. I ended the call, I just found him silly. Tsk, yeah right. He knew but he always denied. If I know,  he did something bad.

Phone ringing🎵🎶

'Tsk' nasabi ko nalang. Paano ba kasi, tumawag na naman yung tropa kong walang ibang ginawa kun'di asarin ako. Not that I meant Ace. It's Lee.

"What?" I asked.

"Tol!,  hahahaha ano na?" sabi niya.

"Ano'ng ano na?" tanong ko.

"Nakalimutan mo na ba, yung pinag-usapan na'tin?" sabi niya

"Ano ba'ng pinagsasabi mo?" tanong ko. Nang may maalala ako.

Flashback: (Ano po ba'ng tagalog ng flashback?)

Naghihintay ako ngayon dito sa parking lot ng school namin kung saan may sasabihin daw si Lee sa akin. Alam ko naman'g importante ito dahil matino nga siyang pagkatao. Hindi katulad ni Ace na puro kaga-guhan lang ang nalalaman. Sana nga at importante ito, iniwanan ko pa naman si Aya doon sa library kanina( siya yung ka partner ko sa gaganaping debate sa classroom namin).

Lumipas ang tatlumpong minuto at wala pa rin si Lee. Hindi ko matiis at tinawagan ko na siya,  dahil marami pa akong gagawin!

"Bro!" pambungad niya.

"Bro-in mo mukha mo! Kanina pa ako naghihintay dito!" sabi ko

" Hehe😅. Pasensya naman,  ginutom lang ako" sabi niya. Na nakapag-painit ng ulo ko. Kundi dahil sa walang kwenta niyang kasinungalingan. "Bro!"

"Kailan ka pa natutong magsinungaling?" sabi ko.

Natahimik siya. " Kanina lang bro" kalma niya'ng sabi.

"Gago ka ah?" sabi ko.

"Ay ewan. Basta hintayin mo ako diyan,  malapit na ako" sabi niya. Binabaan ko na agad siya ng tawag.

Naghintay na naman ako dito. Peste talaga :-|
Nang makita ko si Hermoine na may kasamang lalaki. Sinundan ko pero dito lang naman sila sa parking lot kaya makikita ko parin kung dadating na si Lee.

"Ano?, nahanap mo na ba 'yung ka-pamilya niya?" tanong ni Hermoine sa lalaki'ng kasama.

"Hindi pa,  tsk. Ang hirap kaya'ng hanapin. Wala na sila sa dati nilang bahay! Tsaka, alam ba 'to ng mommy mo?" tanong ng lalaki.

Natahimik naman si Heemoine. " Basta, yung ipinapagawa ko sa'yo ang dapat mong atupagin" sabi niya. "Magkita nalang tayo sa susunod at please lang nagmamakaawa ako sa'yong hanapin sila" yun lang at sumakay na si Hermoine sa kanyang sasakyan at umalis na ang lalaki.

Ano kaya ang pinapahanap ni Hermoine? Bakit hindi ko malaman? Dapat nalaman ko na ito eh dahil may natatangi naman ako'ng abilidad? Pero bakit wa-

"Bro!" tumingin ako sa likod ko at nakita si Lee.

"Walang hiya ka! Pinaghintay mo ako ng matagal!" sabi ko.

"Hahaha" tinawanan lang niya ako.

"Oh,  bilisan mo na. Ano 'yun?" tanong ko

"May, pabor sana si tita na kung pwede ka raw pumunta kila Hermoine?" sabi niya.

"Bakit ako pupunta doon?" sabi ko.

"Alam mo kung ayaw mo naman okey lang. Hehe😅 si tita kasi eh mapilit. Baka lang naman. Tsaka ito na rin kasi ang chance ko para sana malaman ng mga oinsan namin kung ano nga ba ang problema ni Hermoine ng maging close kayo at ma-regaluhan namin kung anong gusto niya. Hehe😅" sabi niya.

Magsasalita na sana ako ng may tumawag sa'kin. "Terrause! Your dad!!" Hindi ko na nagawa pang mag-paalam kay Lee at dumiretso na ako sa hospital.

End of flashback

"Huy! Hindi mo ba naalala? Geh,  papaalalahanin kita. Ganito kasi 'yun -" magsasalita pa sana siya ng sumingit ako.

"Wag na,  naalala ko na" sabi ko.

"Geh,  mabuti(-_-). Ano na nga? Payag ka ba?" tanong niya

"Huy! Wag ako ang gaguhin mo! Akala ko pa naman matino ka!" sabi ko.

"Hahahaha" tinawanan lang ako(-_-) pero natahimik rin siya. " Ano?!!! hindi ka papayag?" tanong niya.

"Oo!!" sigaw ko din.

"Akala ko pa naman,  pagbibigyan mo kami!!" sigaw niya.

"Ewan ko sayo!" sabi ko.

"Parati sana tayong magkakasama. Pag tinanggap mo ang alok. Eh wala eh,  mas gusto mo'ng sumama sa isa mo pa'ng bestfriend. Ngayon na nga lang tayo magkakasama, eh. Isang buwan lanag naman ito at babalik na rin daw sina Hermoine sa kanila. Geh na, samahan mo nalang si Ace sa panghahanap ng chicks. Makakalimutan mo na rin ako eh. Paalam na nga! Tsk,  geh na-"

"Hindi ka ba titigil? Sige na papayag na! Ang arte arte mo! Bading ka na ba? Naka mahawa pa ako sa kabadingan mo ha!" sabi ko.

"Ganyan ko naman talaga e-. Ano?! Payag ka na?!" sigaw niya. "Geh,  mabuti 'yan!" at binabaan agad ako ng tawag.

Hindi ko naman tinanggap ang alok niya dahil lang sa nag-emote siya. Tinanggap ko ang alok niya dahil gusto ko'ng mainbestigahan. Kung ano nga ba'ng meron sa Hermoine na 'yan at sobrang misteryoso. Ni abilidad ko nga hindi malamam, tsk.

{Hi guys!!! Ngayon ko lang po naisipang mag-update. Hehe😅 naghahanap kasi ako ng inspirasyon kung paano sasagutin ito'ng mga assignments ko. Hehe😅. Hahaha,  hindi ko nga alam kung bakit ito yung naisipan ko eh. Siguro dahil nabasa ko yung prologue nito na nagawa ko po ito dahil sa ka-boringan ng summer kung kaya't tinuloy ko! Boring kasi, eh. Hindi ko nga alam kung bakit hindi boring story ang ginawa ko'ng title nito. Hi po sa mga nagbabasa! Hindi ko nga alam kung may nagbabasa ba nito😂. Sa susunod!😊}