authors note:
this is my first story so bare with it
ciao!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
" can you please s-stay? " tanong ko habang nakayakap sa kanya
" you know i can't, right? " tanong niya sakin sa isang persuasive na tono habang hinahagod ang likod ko
yeah, he can't stay. He needs to go. I need to just... to just... to just s-stay here...alone..
He's needed there for the sake of their busines
" can i come with you? " tanong ko still in his arms
" you need to continue your studies, one year na lang graduate ka na " aniya na para bang kinukumbinsi ako
" o-okay " sabi ko at kumalas na sa yakapan naming kay tagal
" goog girl " sabay pat ng ulo ko
" now, i need to leave, dont forget me okay, i'll text you love you! " aniya at hinalikan ako sa noo
( a/n: inosente ako :) )
at sumakay na sa cab na kanina pa naghihintay sa kaniya
" bye " bulong ko kahit alam kong hindi na niya ako maririnig
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1 week, 1 week na ang lumilipas simula nung nilisan niya ang bansa.
umalis siya, umalis siya at iniwan ako dito, dito na mag-isa
" please hold on to us "
yang mga katagang yan ang una niyang tinext sa akin
at oo, susundin ko siya, i'll hold on to us
simula nung umalis siya ay palagi naman siyang tumatawag at nagte-text
i was glad kasi, kahit papaano ay ramdam ko ang pagmamahal niya
ako nga pala si Ashley, Ashley Forrester. Anak nina Mr. and Mrs. Forrester
( a/n : hahaha ang dami kong tawa.... mga tatlo!!! )
maganda 'daw' ako
mayaman 'daw' ako
swerte 'daw' ako
isa akong maliit na babae, morena at 3rd year college student
mayaman ang parents ko hindi ako. why? kasi hindi naman ako ang naghirap dun eh kaya, pano magiging akin?
may boyfriend ako for 3 years. siya si Jacob, Jacob Vasquez. mayaman din siya. hes older than me, hes 21 while i'm 18.
wala siyang sinabi kung hanggang kailan siya doon.
*beep*
" i miss you, goodnight "
text niya, at dahil dun napa-smile ako and drifted off to sleep
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
andito ako ngayon sa bahay, walang pasok, holiday daw.
gumagawa ako ng paper cranes. sabi kasi nila kapag maka-thousand papar cranes ay pwede kang mag-wish, kaya heto ako ngayon at sinusubukan baka matupad
2 weeks na simula nung umalis siya. so far so good, dahil naman sa kanya kung bakit ako gumagawa ng paper cranes ngayon eh...
hihilingin ko na sana... sana bumalik na siya.....
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
umiiyak ako ngayon, dahil
.
.
.
.
.
tapos ko na yung paper cranes!! yiepieeee!!!!
tears of joy kumbaga!
2 months na at ganon parin
nandon siya, nandito ako
pero, may nagbago, nagbago siya...
hindi na siya nagpaparamdam, hindi na siya nagti-text at tumatawag :(
minsan nga tinatawagan ko siya eh, kaso hindi niya sinasagot
naka- 100 missed calls na ako o higit pa simula kagabi. ubos na nga load ko eh
tatawagan ko na lang ulit siya mamaya, desperada na kung desperada, basta.... mahal ko siya...
" ay " umiiyak na pala ako nabasa ko pa yung paper crane
lets*ng mga luha to! hindi marunong makisama!! huhu
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
nandito ako ngayon sa labas ng bahay umiiyak, hindi dahil tears of joy kundi dahil kay Jacob
kasi....
e-engaged na siya
hindi sakin, kundi sa iba
nabalitaan ko lang, nabalitaan ko lang sa kanya...
through text:
" i'm engaged, were done.. "
yung mga katagang yung ang naging bangungot ko
dapat pala sinundan ko siya, kaso... hindi puwede eh, hindi naman ako kilala ng parents at siblings niya, pati nga sa school walang may alam na may bf na ako...
nung-una ayaw kong maniwala , kasi.. Jacob ko yun eh...
siya pa nga ang nagsabing kapit-lang!
pero siya yung bumitaw at kumapit sa iba!!
kaya nga tama na... tama na ang pagdurusa
mahal ko siya, sigurado ako dun pero,
hindi ako sure kung mahal 'pa' ba niya ko
kaya nandito ako ngayaon pinanapanood ang thousand ' paper cranes ' na pinaghirapan ko... na ngayon ay nasa sa shig at nasusunog
dahil
.
.
.
.
.
.
.
.
hindi
naman
siya
BUMALIK.....
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
AUTHOR'S NOTE: HOW'S THAT HUH?
:) PLEASE VOTE COMMENT AND SHARE:)
SORRY FOR THE TYPOS OR ANYTHING I'M JUST 14 YEARS OLD SO BARE WITH ME....
CIAO!
