18.Eylül 2017 Saat: 08.30 yeni bir kız gene kaybolan bir hayat.
O gün okulun ilk günü sınıfimıza bi kız geldi şarışın saç uçları kıvırçık bir gülüşü cennet hissettiren bir kiz.Yanina gittiğimde sohpet ettik ve gayet guzel bi arkadaş olduk.Aradan 1-2 hafta geçti ve biz çok iyi arkadaş olmuştuk ben bu kıza açıldım kabul etti iste okulda yemek aliyordum ders anlatiyordum beraber okul dışında dolasiyorduk iste cilginca şeyler yapiyorduk yola adimizi spreyliyorduk milletten Ibrahim Suyu seviyor dedirtiyorduk şarkı söyluyorduk yeri gelďiğinde evsizlere yardim ediyorduk yemek aliyorduk falan bi sabah okula gitmek icin hazirlandim ve suya
+Hayatım ben hazırlandım çıkıyorum Aşıklar kafeye geç
-Tamam Ponçiğim
Metrobuse bindim kadikoye gidiyorum suyu aradim konuşuyoruz falan aniden çok gürültülü ses geldi ve telefon kapandi ben endislendim metrobüş söforu kaza olduğunu söyledi ben nasil kaza alanina gittigimi hatirlamiyorum kaza alanina gittigimde ambulans çoktan gitmisti polise hangi hastaneye gittigini sordum ve hastaneye gittim
Hastaneye varďiğimda suyun elini tuttum hiç birakmadim ve amileyata girmeden once bana şöyle dedi
Hayatım benim Ponciğim sen çok iyi bi insansin bana birsey olursa ağlamaycaksin ve hayatina normal bi şekilde devam ediceksin seni çok seviyorum.
Yanağimi yaklastirmami istedi bende yanağimı yaklastirdim ve son öpücügunu kondurdu ve su hayata gözlerini yumdu
Su öldügünden beri ben kendime gelemedim her tarafi kırdım dağıttım suan onsuz hayat benim icinde bitti
