Prologue
Love? Wala po akong alam sa love. Pero may isa akong alam na definition about diyan sa so
called love na yan. ‘It is the most diffult question for mankind’ it’s true right? Marami kasing
nagsusulputang iba’t ibang definition diyan eh.
Happiness? Yeah meron naman ako niyan kaso sobrang kaunti lang because my past sucks!
basta malalaman niyo.
Sabi nila life is too short so be happy. How can I be happy if lahat ng kasiyahan ko sa buhay ay
nawawala? Tulad na lang ni papa >/////<
Wala na atang mas sasakit pa doon.
Iniwan ako ng boyfriend ko. Nagsawa? Haha ewan, sakit nanaman dibah? Pwede na ata ang
palayaw ko ay miss sakit pero kahit kailan hindi ko pinagsisihang nabuhay ako sa mundong to
kahit minsan ay gusto ko na talagang mamatay. Isang lalaki lang ang nanakit sakin pero lahat
ng lalaki sinisisi ko.
Sabi ni papa nung mga huling araw niya sa mundong ito, may isang tao din daw na dadating
para paligayahin ako. Pano ako liligaya kung si papa ang taong yun?
= Page 1 =
Ano nga ba talaga ang misyon ko sa mundong toh?
Then someone came into my life and changed it. Lahat ng pananaw ko sa buhay ay nagbago.
Sabi ng mga friends ko.
Misyon ko daw na pasayahin siya and yeah I accepted the mission to forget my ex-boyfriend.
Stupid right?
Akala ko magiging masaya na ko.
Pero nagkamali ako. Bawal mahulog sa misyon? Eh tanga ko nahulog ako eh! >/////<
Tinaggap ko ang misyong ito kahit alam kong hindi ko kaya at kahit alam kong hindi ako liligaya
kasi sobrang hina ko..alam ko yun at hindi ako kasing lakas tulad ng iba..hindi ako katulad ng
ibang matapang, iyakin ako..
I fell for him and I know it’s not right that’s why I tried to get over him, tried not to care, tried not
to love him no more, but no matter what I do, everytime he’s near, I just always say to myself..
’how can I forget this kind of guy?’
Sometimes, I wish to have an amnesia so that I could forget everything..My problems, my
frustrations, my heartaches and especially him..That would be great right? But I know it’s
impossible.
Sinubukan ko rin siyang kalimutan pero hindi ko rin pala kaya at hindi ko akalain sasaya rin pala
ako kasama niya kahit papaano, and yet that happiness ay may kapalit ding tears.
Masarap and yet masakit.
Pero kahit hindi niya ko mahalin ayos lang. sa tipo ko ng lalaki isa lang talaga ang gusto ko.
= Page 2 =
I just want a man who will love me not for the rest of my life. But the rest of forever.
Ang sarap siguro nun hanuh?
It doesn’t matter if the person you love doesn’t return back the love you’re giving, love isn’t a
give-receive issue. You just have to learn to give and expect nothing to receive, that’s how
painful love is but that’s how it makes it true and special.
Kaya hindi ako natatakot na masaktan ako nang dahil sa kanya. Eh sa nagmahal lang ako eh
dibah? And bukod pa dun. Mission ko nga siya and at the same time it’s a risk right? Love is a
risk.
Sometimes.
It’s hard to realize that the one you love has to go. It hurts so much but still you say, “KAYA KO
TO!!” Then tears fall coz what you really mean is “SH*T PANO NA KO?”
I’ve never felt I’ve done anything right in my whole life until…
I fell inlove with him..
Minsan akala mo yun na, pero meron pa pala, minsan akala mo siya na pero may iba pa pala,
minsan akala mo may dadating pa pero wala na pala. Dahil yung inaakala mong hindi pa, siya
na pala..
Manhid ata kasi siya.
Marami akong natutunan na hindi ko inaasahang sa kanya ko pala matutunan..
= Page 3 =
Mainlove kaya siya sa isang katulad ko?
I hope so..because that is my mission.
My mission is.
TO MAKE HIM FALL FOR ME.
