You Complete Me

Chapter 2: In the Hospital

Yassi's Pov:

Nagising ako dahil may natawag sakin. Pagtingin ko kung anong aras na 8 am palang. Napa isip tuloy ako kung may pasok ba kami ngayon kaso wala dahil Saturday ngayon. Sino kayang tatawag ng gantong oras. Hello give me some rest nama oh.

"Hello?" sabi ko sa kabilang linya.

"Bestie, nagising na si kuya! punta kana dito sa Hospital." excited na sabi ni Rianne.

"Ok sige, Papunta na ako." sabi ko

Nagmamadali akong pumunta sa banyo upang maligo. Pag tapos kong maligo nagbihis na ako at bumaba na ako papuntang living room.

"Oh ija/iha ang aga mo naman ata nagising. May pasok kaba ngayon?.Kumain ka kaya muna sabayan mo na yung mommy mo dun sa kusina." sabi ni manang.

"Ahh hindi na po nagmamadali na po kasi ako eh paki sabi nalang po kay mommy na umalis lang po ako saglit." sabi ko.

"Ahh ok sige sasabihin ko sa mommy mo. Mag-ingat ka ha mag pahatid ka nalang dun kay Berto (driver namin)" sabi ni manang.

"Ok sige po mauuna na po ako" paalam ko kay manang at agad agad na lumabas upang sumakay sa kotse namin.

"Manong dun po tayo sa Moonlight Hospital" sabi ko

"Ok sige po ma'am Yassi" sabi ni manong.

.
.
.
.
.
.
Ilang minuto lang naka rating na ako sa Moonlight Hospital. Agad kong pinuntahan yung kwarto na tinext sakin ni bestie.
Asa labas palang ako ng kwarto naririnig kong nagtatawanan na sila sa loob. Agad agad naman akong pumasok sa loob at nakito ko sila bestie at sila moo na nagtatawanan.

"Oh Bestie anjan kana pala eh" sabi ni bestie.

Nagulat ako kasi yung tingin sakin ni Moo walang halong emosyon. Parang di niya ako kilala. Agad ako lumapit sakanya upang yakapin siya. Pero nilayo niya ako. Bigla nalang tumulo yung luha ko.

"Moo ok kalang ba? May masakit pa ba sayo?" sunod-sunod kong tanong.

"Sino ka ba? Bat Moo yung tawag mo sakin eh Henry yung pangalan ko." sabi niya.

Hindi ko alam yung gagawin ko para ako naging statue dahil sa sinabi niya.

"Kuya siya yung girl friend mo si Yassi." sabi ni bestie.

"Sorry pero wala akong girl friend." sabi ni Moo.

"Kuya naman." sabi ni bestie.

Niyakap ako ni Rianne. Hindi ko mapigilang umiyak dahil sa sinabi niya. Bigla namang pumasok yung doctor.

"Pwede ko po bang maka usap yung pamilya ng pasyente? tanong ng doctor.

Lumapit naman agad si Mr. Colt at si Tita Lea.

"kami po yung magulang." sabi ni tita

"Pwede ko po ba kayong makausap?" tanong ng doktor.

"Ok sige" sabi ni Mr. Colt

Agad naman silang lumabas para mag usap.

------------------

3rd person's Pov:

"Doc. bakit po kami naalala ng anak namin pero yung girl friend niyo na si Yassi hindi pati narin yung mga ibang kaibigan niya" tanong ni Mrs. Colt.

"That's because your son have a short term amnesia or short term memory lost. Ang maalala niya lang po ay yung mga taong nakilala niya pa noon." sabi ng doctor.

"Kelan babalik ang alala niya?" tanong ni Mr. Colt.

"Kadalasan po ay umaabot ng 10 months at mahigit pa. Pero may mga bagay na pwedeng mag pabalik ng alala niya." sabi ng doctor

"Ok thank you very much doc." sabi ni Mrs. Colt.

------------------

Yassi's pov:

Di ko pa din mapigilan umiyak habang hinihintay sila tita. Pumasok na sila tita

"Yassi pwede ba tayong mag-usap sa labas?" tanong sakin ni Mr. Colt.

"Ok sige po" sabi ko

Nagtataka man ako pero sumunod nalang ako sakanya palabas ng kwarto ni Moo.

"Hmm a-ano pong pag uusapan natin?" tanong ko.

"About my son" walang emosyon niyang sabi.

"A-ano pong nangyare? ok lang po ba siya?" tanong ko

"The doctor said that he have an a amnesia" naiyak ulit ako. " At pwede wag mo muna siya kulitin habang di pa nabalik ang memorya niya."

"Ha? Bakit naman po?" nagtataka kong tanong.

"Ayaw ko lang mahirapan ang anak ko." sabi niya

Pumasok na kami ulit sa loob. Hindi rin ako nag tagal nag paalam na ako kay tita at kay Rianne. Umuwi na agad ako sa bahay namin at pumunta sa kwarto ko upang mag pahinga.

"Ang sakit naman eh!"

"Bakit mo ba kasi kay langang mag ka amnesia?"

"Nakakaasar ka naman eh" sabi ko sa picture ni Henry

Umiyak nalang ako ng umiyak dahil sa sobrang sakit.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.