Unseen Identity

157 14 6
                                    

(A/N: Hello po sa kung sino man ang nagbabasa dyan out there. This is my first story and one shot lang po siya, you know starting pa lang. Haha! And this is dedicated to wistfulpromise, She gave me the inspiration kasi para gumawa ng story. Hope na sana magustuhan niyo kahit na hindi ako kasing galing ng mga ibang writer.)

---------------------

Ken's POV:

"Kenny wake up, tara sa mall. I'm bored! Daliiiiiiii naaaaa!" Psh. Ayan si Jermaine ang ingay ingay! Alas sais pa lang ng umaga nandito na sa bahay. Bestfriend ko siya pero bhala siya, matutulog pa ako. -____- zzzzz

"KENNNN!!" Wala akong naririnig. Lalala. I'm sleeping.

"Huy."

"Kenny, please?"

Di pa din ako sumasagot at wala akong balak sumagot. Tumahimik na ang paligid, binuksan ko ang isa kong mata para sumilip (-_O). WALA NA SIYA! Yipee. Babalik na lang ako sa pagkatulog ko.

"Wake up sunshine!" May narinig akong mahinang boses na parang bumubulong then..

*Splashhh*

"WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH! Ano ba Jermaine! Can't you see na natutulog ako?!" Sabay yakap ko sa sarili ko. Buhusan ka ba naman ng nagyeyelong tubig? Ugh.

"Akala ko di ka pa magigising. Well, buti na lang at gising ka na. ^___^ Since basa ka na, diretso ka na sa bathroom para maligo, dali at magmamall tayo." God, please tell me why I became friend with this person. -_-#

"Ayaw! Matutulog pa ako." Sabi ko naman sabay higa ulit sa kama ko. Sarap kaya matulog.

"Please???" *nag puppy eyes pa* Tss. Ano ba!! Aga aga makakasama ko nanaman 'to.

"Ok ok. In one condition."

"Sure, ano yun?"

"Your treat."

"WHAAA-- Ah ok. Sure thing" This girl is insane. SOOOO INSANE!

"Shooo." Sabi ko naman habang tinataboy sya palabas sa kwarto ko.

"Why?"

"Bakit gusto mko silipan?" Malamang maliligo ako. Tss. Slow ne'to.

"Ahhh." Pagkababa niya, humiga ulit ako saglit tapos diretso cr na.

JERMAINE"S POV

Yesssss! Pumayag din siya. Since andito lang naman ako sa sala, at hinihintay siya which is alam kong matagal pa yun bago matapos, magkwekwento na lang muna ako kung paano ko naging bestfriend yang si Ken. So here it goes. 6 years ago nang magkakilala kami, we're both 1st year college in the same class. 1st day ng makita ko pagmumukha niyang gwapo (yiee! Kinikilig akooo) pero i don't like him nun. Tinatawanan pa nga niya ako nun ewan ko kung bakit. Basta nakakaasar sya but never pa kami mag usap niyan. Until, dumating yung isang araw na nakipagbreak yung gf nya sa kanya na di hamak na yung kinaiinisan ko pa. I have a good heart naman so I helped him to overcome that incidence. Hanggang sa oras-oras, araw-araw na kaming nagtetextan. Naging malapit kami sa isa't isa at unti unting nahulog skanya kahit na hindi na kami magkaklase, but I don't know what happened to him, di na siya open skin, nagbago na siya, minsan parang umiiwas pa. I didn't mind it, i didn't asked him instead nagpretend ako na hindi ko nahalata so ang labas parang one-sided friendship. I'm always there whenever he needs someone pero bakit skin hindi niya magawa yung mga yun. Nagpaparamdam ako pero parang wala lang ako skanya. Buti na lang at naglast pa ang bestfriendship namin ng 5 years though sa last 3 years ako lang gumagawa ng paraan para bumalik ang nakaraan. Kaso wa epek eeeh. Masaya pa din naman ako kasi pinapansin pa niya ako. Ilang beses nkong mag attempt na ipaalam skanya yung naramdaman ko pero mas pinili ko friendship namin.

Unseen Identity [One shot]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon