Hey Ashley!

Aa...

********ANNENİN AĞZINDAN*******

-Aa, sende kimsin?

Kızım böyle deyince Ashley'e bir baktım, o da bana şaşkın bir ifade ile bakıyordu.Yani şaka yapmıyordu.Sonra daha çok ağlamaya başladım. Çünkü onca yaşadığımız şeyler, küçükken benden hep çikolata istemesi ama hep marka seçmesi, babasıyla birlikte olurken zevk alması ama benle olurken hep somurtması, onu arkadaşının doğum gününe götürmediğimdeki yüz ifadesi, tripleri, kötü zamanlarında bir günlük alıp o günlüğe yaşadıklarını yazması, onun günlüğü evde bıraktığı zamanlar kopyalattığım anahtar ile günlüğünü açıp okumam ve onun ruhunun bile duymaması, bana arkadaşıma gidiyorum deyipte sevgilisiyle buluşması, tam 6 sevgili değiştirmesi ama hepsini Ashley'in terketmesi,eve geç geldiği zamanlar, ailecek yaptığımız etkinlikler, biberden nefret etmesi, bir sürü fotoğraf çekilmesi ama hiçbirini hiçkimseye göstermemesi, domatesten nefret ettiği, sağlık festivaline gittiğimizde yeşillik yediği zaman vücudunun her yerinin kabarması çünkü yeşilliğe alerjisi olması, diğer geri kalan herşeyi ve şu 20 sene yaşadığı herşey. Hepsi birer hayal olup gittiği için ağlıyordum.Ben böyle umutsuzca ağlarken, ondan bir ses daha geldi.

-Ben nerdeyim?Kimim ben?Siz de kimsiniz?Niye burdayım?İMDATTT!!!Kimse yokmuuu???!!!

Bu beni daha da çok üzdü.Hiç birimşzin yanından ayrılmak istemeyen Ashley, şimdi bizden kurtulmak için çığlık çığlığa bağırıyor! Üzülmeyip te napabilirim?

*****EDWARD AĞZINDAN*****

Bu, bu benim evde bıraktığım Ashley olamaz... Bu kadar yaralanmış, aciz olamaz... Doktor geldi, annesi hemen atıldı doktora

-Doktor bey kızım nasıl? iyi olacakmı? ne zaman geçer bu?

Diye sorularını sıralarken doktor

-Şuan şu süreçte size hiç birşey söyleyemem...Bu geçici hafıza kaybı da olabilir, kalıcı hafıza kaybı da...