Bestfriends into Lovers?! (Suho FanFiction)

Chapter 4

A/N: balik tayo kela francine, si suho muna ang mag poPOV
Suho's POV

1 week has passed, pero hindi ko pa din kinakausap si francine.. Di ko alam! Sa totoo lang naaasar ako kapag kausap ni francine si D.O, i don't know but i have this feeling na may gusto si bespren kay besprend ko din... Minsan pag nakikita ko sila na magkausap parang gusto kong hatakin si francine kay Dyo, ayoko lang talaga silang nag-uusap feeling ko kasi ako tong besprend ni Francine pero mas masaya siya kapag kasama niya si D.O... Am i jealous?? Sa totoo lang hindi ko masagot yan eh, pero mas naiinis ako nung nandun sa park/playground, masaya ako kasi hinanap niya ko pero ung mga sinabi niya nung tinanong ko siya kung bakit niya ko hinanap, MASAKIT!! Parang may bumagsak na building sa kin tapos hindi man lang ako umiwas, anlakas ng impact mga par! Andito ako sa school ngaun, nakatambay as usual...

* cellphone vibrates*

To: Dyo

Meet me in the park of the school now

Huh? Mag-uusap kami? Ano nanaman itatanong neto, pumunta na lang ako kasi BORED ako -,-

PARK

"Oh, buti pumunta ka"- sabi ni Dyo

"Ano gagawin natin dito?"- tanong ko agad

"I just wanna ask kung may problema ka, hindi ka na nagpaparamdam sa barkada, pinapatanong ka nga pala ni Francine"- sabi niya, what? Pati si Francine hinahanap ako?.. Oo na! Ung kay francine lang talaga ung pinansin ko..

"Ah, wala naman, unwinding lang.. Gusto ko munang mapag-isa"-sabi ko na lang

"Ok, i gotta go, ciao!"- sabi niya sabay alis. I can see emotions ni D.O's eyes whenever he looks at francine and i have guts of feelings na MAHAL niya ang aking bestfriend, hindi matatago sa'kin na mag-alala hindi dahil di ko pa masyadong kilala ang ugali ni D.O kahit na mag best bud kami.. Kundi baka isang araw pumunta na lang sa'kin si Cine na umiiyak, pero di ko alam kung bakit hindi ako boto sakanila, parang ang pangit tingnan, naaasar ako kapag may ginawa siyang sweet kay francine tapos si Cine naman kinikilig>___< arrgghh... Selfish na kung selfish pero mas gusto ko ako lang nagpapatawa kay francine, gusto ko ako ang rason ng bawat pagngiti niya... Siguro nga , siguro nga may gusto na ako kay Francine.

"Hey"- tawag sa'kin ni Francine

"Oh?"- tanong ko

"Pwede ba tayong mag-usap?"- tanong niya

"Cge, upo ka dito"- sabi ko, tapos pinaupo siya sa may tabi ko

"Galit ka ba sa'kin Suho?"- tanong niya, guiltyness all over her voice

"Nope! Ba't naman ako magagalit sayo"- sabi ko tapos ginulo ko ung buhok niya

"Talaga O.o hindi ka galit?"- tanong niya ulit

"Hindi nga"- pagkukumbinsi ko sakanya

"Eh dun sa park, galit ka nun eh"- malungkot niyang sabi

"Sorry kung feeling mo galit ako sayo nun, pero hindi.. Nagkaroon lang ng problema kaya hindi kita nakausap"- pagsisinungaling ko, ok na tong gan'to atleast kasama ko siya kasi baka pag sinabi kong gusto ko siya , lumayo pa siya... Masyadong masakit

"Ah ganun ba, pero sorry ulit ah, kung may nagawa man akong kasalanan sayo"- sabi niya and then she smile sweetly

"Ok lang basta tandaan mo hindi galit sayo si Suho, okay?"-sabi ko and pinch her cheeks

"Okay!"- masigla niyang sabi tapos hinatak niya ko

"Uy! Wait nga san tayo pupunta?"- sabi ko habang hinahatak niya ko

"Sa Cafeteria! Ililibre mo ko, since bati na tayo!"- sabi niya tapos umupo na siya sa upuan... Andito na agad kami?? Amibilis naman niya kong hinatak? Tsk! Tsk! Hay, eto nanaman kami, ako ulit manlilibre, pero mas ok na to atleast ako kasama niya at napapangiti ko siya :)