Polisiye

2.bölüm

Suçluların çoğu tahliye edilmelerinden kısa bir süre sonra başka suçlardan kodese tıkılmıştı yalnızca bir kişinin nerede olduğunu bilinmiyordu. Alnında bir hücre kavgası sırasında aldığı derin ve tuhaf bir yara taşıyan adam. Tahliyesinin ardından kayıplara karışmıştı. Bazıları onun bir batakta öldürüldüğünü düşünüyordu. Çünkü suçlular arasında olsa bile bu tarz kişilere merhamet edilmezdi. Kendisiyse bundan o kadar emin değildi. Çünkü suçun tadına varan biri bundan kolaylıkla vazgeçmezdi. Ayrıca bu adamda ne olduğunu anlayamadığı bir şey onu son derece rahatsız ediyordu. Üç ayrı kreşin yemekleriyle ilgilenen firmanın aynı olduğunu fark ettiklerinde firma sahibi ve çalışanlarla küçük bir görüşme ayarlamak hiç de zor olmamıştı.

İşte bu görüşmeden eli boş dönmek üzereyken dağıtım bölümündeki çalışanlardan birisi yalnız konuşmak konusunda ısrar etmişti. Adamın endişesini samimi bulduğu için kabul etmişti. Görüşmeleri boyunca adam bir kaç kere çalıştığı birinden bahsetmişti. Söylediğine göre kimseyle konuşmuyordu ve adamın bazı hareketleri onu son derece rahatsız etmişti. Çocukların kaybolmaya başladığı sıralarda kreşlere dağıtımı birlikte yapmışlardı ve o günden sonra iyiden iyiye garipleşmişti. Üstelik sürekli işe geç gelmeye başlamış bunun için de bozulan sağlığını bahane etmişti. Ayrıca kafasındaki tuhaf yara, adamın ödünü patlatabilecek türdendi. Ona göre böyle bir iz bırakacak darbe normal bir insanın kafasını kırabilirdi. Duydukları üzerine zihni hızla çalışmaya başlamıştı. Adamın yanından koşar adımlarla ayrılıp iş yeri sahibinden çalışanı hakkındaki detaylı bilgileri (hiç de nazik olmayan bir yöntemle) almıştı. Bir gün önce bir kız daha kaybolduğu için nezaket kurallarını hiçe saymıştı. Edindiği bilgileri telsizle tüm ekiplere anons geçerken çoktan yola koyulmuştu bile. Adamın iş yerine ev adresi olarak verdiği yer neredeyse şehir dışındaki geniş bir barakadan fazlası değildi.