Herşey dayımın vefat etmesiyle başladı.Çok seviyordum onu ozaman 11 yaşındayıdım.Tam çocukluk herşeyi yeni farkında olan ama büyümeyede hazırdım.Dayım hep bizde kalırdı onu çok seviyordum çok güzel bir insandı bize sürekli komik espiriler yapar,eşşek şakaları yapar ve herzaman gülmemizi isterdi.O acılarını çok derinden yaşardı.Fast foodda çalışıyordu bize sürekli abur cubur getirirdi çok düşünceli ve mükmmel bi insandı.Kalbi çok temizdi be hep derdi ben öldüğümde mezarımın üstüne buğday koyun ki kuşlar gelip yesin.Merhametliydi çok erken gitti. Zaten gidişide çok ani oldu 2011 senesi o gün memleketteyiz anneannemlerdeyiz pikniğe gidecektik bu arada dayım kanserdi herneyse pikniğe gidicektik teyzem annem yengelerim dayılarım hepsi piknik için birşeyler hazırlıyorlar.Dayımın aninden ateşi çıktı hemen ambulans geldi götürdüler direk hastaneye.Hastaneye giderkende yanında büyük dayım ve onun bi küçüğü vardı. Acilen yoğun bakıma aldılar yoğun bakıma girmeden öncede diğer iki dayıma el sallamış sanki biliyordu gideceğini ama sağlamdı be.
