Hanggang kailan ba kita mamahalin ...alam ko naman na wala na akong pag-asa sau pero bakit ganto ...bakit ganto parin umaasa parin ako na sana balang araw mamahalin mo rin ako ...na sana balang araw papansinin mo rin ako ...pero hindi eh ...at kahit kailan hinding hindi talaga mangyayari yun ...pero maghihintay parin ako kahit alam ko na wala pag-asa ...kahit alam ko na masaya ka na sa piling ng iba ...ang sakit ang sakit isipin na kahit anong gawin ko hindi ako magiging siya ..na kahit anong gawin ko hinding hindi mo ako mapapansin. ..sana masaya ka na sa kanya ...sana makalimutan na kita ...eto nanaman eh ...umaasa sa salitang SANA ...ang dali daling sabihin ang salitang SANA ngunit bakit ang hirap ang hirap gawin ...ano ba ..ang sakit na ...hanggang kailan ba ako magiging ganto ..hanggang kailan ba ako aasa ...??? Hanggang kailan ba ako mag hihintay na sana mahalin mo narin sana ako ...dko na pala kaya akala ko kaya ko pa ...akala ko malulutasan ko rin to
.at akala ko mamahalin mo rin ako..pero hanggang AKALA nanaman pala ...ang sakit talagang isipin na ang kaya mo nalang gwin ay maghintay ..hanggang sa maipamuka pa sau na wala ka na talaga pag-asa ...
BINABASA MO ANG
SPOKEN POETRY(para sa mga pusong sawi )
Poetryyung mga taong mahal mo pero may iba ng mahal ..na wala ka ng iba ginawa kundi amg umasa ...umasa na sana kaht minsan ay bigyan ka ng pansin ...na sana kahit minsan mahalin niya rin ako gaya ng pag mamahal ko sa kanya ...ganto nalang ba palagi...
