Jongensinternaat!! (Herschreven)

DEEL 5 (herschreven)

Pov Claire
Vol haat en walging kijk ik naar de deur, ik moet me inhouden om geen afstandsbediening naar zijn hoofd te gooien. Met grote ogen kijkt hij me aan 'Claire?' Zegt hij zacht en staart me aan. 'Jij, het is allemaal jouw schuld als jij er niet was geweest was mijn leven duizend keer beter' spuw ik naar hem en prik mijn vinger hard in zijn borstkas. Ik negeer de stekende pijn in mijn schouder. De rest van de jongens kijkt me aan of ze water zien branden. 'Sorry, het spijt me Claire kan je me ooit vergeven?' Mijn ogen worden groot, meent hij dit nou serieus.
'Vergeven? Meen je dit nou echt, door jou is mijn moeder dood en ja weetje laat ook maar' zeg ik terwijl ik hem een klap tegen zn hoofd geef en loop de deur uit. Geen idee waar ik naar toe ga maar het zal wel.

Uiteindelijk vind ik mezelf terug in een taartenwinkel, waarom ook niet. Ik zoek een lekker uitziende taart uit en betaal hem, ik loop rustig terug naar het internaat en zie allemaal mensen naar me kijken, of naar mijn taart ik heb werkelijk geen idee.
Ik wil de deur openen maar hoor de jongens praten 'het spijt me echt ik had zoiets nooit moeten doen maar ze gaat me nooit vergeven' hoor ik Sam zacht zeggen.

Ik open de deur en zie gelijk vier hoofden mijn kant op kijken, ik loop naar de kleine keuken en zet de taart op het aanrecht.
'Moet iemand wat taart' roep ik vanuit de keuken, ik hoor vier zachtje 'ja's' uit de woonkamer komen en pak vier bordjes met wat vorken en snijd voor iedereen een stukje af maar ik zelf pak natuurlijk het grootste stuk.

Ik ga bij de jongens aan tafel zitten Sam, Brody en Sven en de onbekende jongen kijken me aan. 'Uhm sorry maar wie ben jij eigenlijk' vraag ik terwijl ik mijn hoofd afwend naar een blonde jongen met groen blauwe ogen. 'Ohja ik ben Martijn' zegt hij terwijl hij zn hand uitsteekt, ik neem hem aan ' ik ben Claire' zeg ik vervolgens. Nadat ik zijn hand loslaat trekt een gigantische pijnscheut door mijn schouders en buik, ik krimp in elkaar 'ik ga even naar mijn kamer' zeg ik terwijl ik moeilijk opsta.

Eenmaal in mijn kamer trek ik mijn shirt uit en kijk naar mijn wonden in de spiegel, shit mijn buik is nog steeds de prachtige kleur paars en de wonden op mijn schouders zijn aan het bloeden. Ik pak een klein ehbo kistje uit mijn kledingkast en doe het open, ik zoek een verlichtende zalf en smeer het op mijn buik, even bijt ik op mn lip omdat het zalfje ineens erg koud aanvoelt.
Als ik wat betadine op een stukje watje doe en er wat verband overheen wilt doen gaat de deur open en vier hoofden steken door de deur.
'Gasten wtf doen jullie hier tyf op' roep ik terwijl ik een sok naar de deur smijt, ja dat zal hard aankomen denk ik bij mezelf.
'Rustig we kwamen alleen kijken waarom je er zo lang over deed' zegt Sven.
Dat is beetje logisch aangezien ik hier al bijna een kwartier sta 'jaja ik kom er zo aan ben bijna klaar' roep ik naar de dichte deur waar nog steeds jongens achter staan. Ik plak beide verbandjes goed vast met zn speciale pleister en trek mijn shirt weer aan en loop weer naar de woonkamer, als ik net wil gaan zitten zie ik dat mijn hand wat onder het bloed zit en ren half naar de badkamer waar ik mijn handen was.

De enige die nog aan tafel zit is Brody en de rest is aan het gamen. 'Wat was dat net, ik zag bloed op je hand' vraagt Brody terwijl ik mijn taart weer in mijn mond prop 'oh nee dat was niks hoor' lieg ik maar ik zie dat hij het niet geloofd maar gaat er niet verder op in.

Als de jongens een film gaan kijken besluit ik maar om even te douchen ik loop naar mijn kamer en pak schoon ondergoed, een korte broek en een trui en dikke wollige sokken en loop naar de badkamer. Ik zet de douche aan en terwijl ik wacht voor dat hij warm is kleed ik me uit en pak wat shampoo en zet die in de douche.
Na de douche kleed ik me aan en droog me af. Ik kam mijn haren met flinke agressie. Als ik klaar ben doe ik mijn kleren aan en stap de badkamer uit, ik zie dat iemand pizza's gehaald heeft en kijk er vragend naar blijkbaar ziet Martijn het 'in het weekend is de cafetaria dicht' zegt hij ik vorm een O met mn lippen en pak een pizza.

Als de pizza op is besluiten we om maar te slapen aangezien het morgen een gewone schooldag is.