Maybe this Time

Chapter:1

Kaye's POV

Nasa school cafeteria ako dahil may 1 hour pa ko bago mag simula ang last period ko.

Kumakain ako ng tahimik ng biglang magtilian ang mga kababaihan.

Pag tingin ko sa pinto ng cafeteria ay may tatlong lalaking kakapasok lang.napangisi nalang ako wala parin sila pinagbago.

Pero nagulat ako ng umupo sila sa lamesang inookupa ko na.

"Hi miss"naka ngising pag bati sakin ni nico nakuha pang ngumisi ng walangya matapos ako sabihan ng tanga.

"Hi beautiful im jake"naka ngiting sabi ni jake"im nico and he's red"mabilis na segunda ni nico.

"and you are?"nico and jake said

Ngumiti muna ako ng matamis bago bumaling kay red na kanina pa nakatingin marahil iniisip kung bakit ako umiiyak sa unang pag kikita namin.

Ngumiti ulit ako bago nag salita "Hi im Kaye Nathalie Buenavista"halata ang gulat sa mga mata nila.

At ng balingan ko sya ay ibat-ibang emosyon ang nakikita ko sa mga mata nya.

"Sorry i have to go nice to meet you"at saka nag mamadaling umalis ng cafeteria.hindi ko pa din sila kayang harapin.

Hindi pa din nag hihilom yung sugat na dulot nila.

Nag start na ang last period ko at nasa kalagitnaan ng pag didiscuss si prof ng may pumusok.

"Ok class meet our transferee"at nag tilian ang mga babae kong kaklase

Grabi naman sa late yan kung kailan last period saka papasok

"Kindly introduce your selfs"

"Hi im Nico Buencesiso
Im Jake Lim
Im Red Alexander Castillano

Unti-unti kong inangat ang ulo ko at parang gusto ko nalang ulit yumuko ng makitang nakatingin sakin ang tatlo

At kung minamalas ka nga naman sa harap at tabi ko nalang ang nga bakanteng upuan.

"You can sit beside ms.Buenavista"damn

Umupo na sila sa tabi ko and it feels like katapusan na ng mundo ko.

Pag katapos ng last period ko ay lumabas nako at nakita ko si jacob nakangiti ito ng salubungin ako

"Hi ms.Buenavista"

"Hell--"naputol ko ang sasabihin ko ng may biglang humigit sakin kung saan

"Sino yun ha?!ano wala ka paring pinagbago TANGA ka parin"

nanggagalaiti ko syang tinignan at hindi ko na napigilan ang pagdapo ng palad ko sa makinis nyang muka.

Nanghihina na ko.naiiyak na ko.

"Wala kang karapatan sabihin sakinyan dahil ikaw ang dahilan ng pag ka tanga ko at pede ba layuan mo ko?!"ayaw ko man pero hindi ko na napigilan ang umiyak sa harap nya.

Tumalikod na ko at handa ng mag lakad palayo sa kanya ng naramdaman ko naka pa loob na ko sa kanyang mga bisig

Niyakap nya ko patalikod.how i miss his hugs.miss ko na sya

" Mahal kita mahal na mahal kita"

Hanggang sa unti unting bumibitaw ang mga bisig nya sa pagkakayakap at bigla nalang syang natumba.

Yutss hahaha ok lang ba?