ถ้าอยากจะรักแล้วจะทำไม 18+(yaoi , BL , วาย)

-1-

  part น้อง


ผมที่ตอนนี้ต้องอยู่ตัวคนเดียว เพราะแม่ของผมเสียไปเมื่อปลายปีที่แล้ว จากเด็กที่ร่าเริงก็กลายเป็นคนที่เงียบ ไม่ชอบสุงสิงกับใคร แต่ก็ได้รับความช่วยเหลือจากป้าพร เพราะป้ามีลูกชายที่เปิดผับ ก็ได้ป้านี้แหละครับที่ฝากฝังผมเข้าทำงาน ∩_∩

"จะไปทำงานแล้วหรอ" ป้าพรถามผมเมื่อเห็นผมกำลังออกจากบ้าน(ผมลืมบอกว่าส่วนใหญ่ผมอยู่ที่หอครับนานๆจะมาอยู่ที่บ้านป้าเพราะผมคงอาศัยป้าไปตลอดไม่ได้)
"ครับ " ผมเอ่ยตอบป้าแล้วแล้วรีบไปทำงานเพราะตอนนี้ก็สายมากแล้ว




ณ ผับ easy

"วันนี้มาสายนะน้อง" พี่เอกลูกป้าพรถามผม
"ขอโทษครับพี่เอก" ผมพูดกับพี่เอกด้วยท่าทางที่เหนื่อยหอบ
" เออๆ ไม่เป็นไร รีบไปทำงานได้แล้ว " หลังจากนั้นผมก็ไปทำหน้าที่ตามปกติ


เวลาผ่านไป 21.00 ~

จู่ๆก็มีกลุ่มวัยรุ่นชายสักประมาณ3-4คน
เดินเข้ามาในร้านท่าทางคงจะเป็นลููกผู้ดีมีตังสินะ แต่ที่สะดุดตาที่สุดก็คงเป็นผู้ชายตัวสูง สีผมถ้าจำไม่ผิดน่าจะสีควันบุหรี่ หน้าตาถือว่าใช้ได้เลยทีเดียว แต่ผมก็ไม่สนใจ มัวก้มหน้าก้มตาทำงานอย่างเดียว

เวลาผ่านไปสักพัก ~

"นิ เด็กเสิร์ฟกูขอว๊อดก้า 1 ขวด เร็วๆด้วย" ผมที่ได้ยินเสียงจากลูกค้า ก็รีบจัดการตามคำสั่งโดยไม่ได้เงยหน้ามอง
" รอสักครู่ " ผมตอบกลับเสียงดังเพื่อแข่งกับเสียงเพลง
"ที่นี้เขาสอนให้พูดกับลูกค้าแบบนี้หรอคร๊าบ คนสวย"
-_-///

  Part คุณ

"ไอ้คุณ" ผมต้องหยุดสะงักเมื่อได้ยินเสียงเข้มเอ่ยเรียก
"ครับบ ป๊า " ตอบกลับด้วยยิ้มแห้งๆ
"จะไปไหน" จะเสียเข้มไปไหนเนี่ยยย
"ไปเที่ยวฮะ"
"เสาร์-อาทิตย์ไม่เคยอยู่บ้าน มัวแต่เที่ยวตะลอน"ป๊าร่ายยาวจนไม่มีช่องว่างให้ผมพูดเลย
"โห่ป๊า อยู่แต่บ้านมันน่าเบื่อจะตายผมก็อยากออกไปเปิดหูเปิดตาบ้างนิ" ^O^
"อือ อย่ากลับดึกนักละ" พอป๊าพูดจบผมก็รีบเดินออกจากบ้านพร้อมหยิบมือถือโทร.หาเพื่อน

"ฮัลโล่ !! สหายเจอกันที่เดิม เพิ่มเติมคือสาวๆเว้ยย"

(เออ มึงรีบมากูนัด ไอ้ต้า ไอ้พีช ไอ้สน ไว้ละ)



เวลาผ่านไป 21.00 ~

"มาช้ากันจังว่ะ รีบๆเข้าไปได้ละ ตอนนี้มีสาวๆสวยๆ อึ๊มๆมารออยู่เว้ย" ไอ้เอกเพื่อนอีกคนในกลุ่มที่เป็นเจ้าของผับร้องทักแล้วชวนให้ไปที่โต๊ะพิเศษที่มันเตรียมไว้ให้

กลุ่มเพื่อนเราก็จะมีกัน 5 คน มี ไอ้ต้า ไอ้พีช ไอ้สน ผม แล้วก็ไอ้เอกนี้แหละเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ม.ปลาย จนตอนนี้อยู่ปี3ละก็ยังเป็นเพื่อนกันแถมอยู่คณะเดียวกันอีก หนีพวกมันไม่พ้นจริงๆ -_-#


ผมที่กำลังเดินเข้าไปเพื่อจะไปนั่งที่โต๊ะที่ไอ้เอกเตรียมไว้ให้แต่ ก็ต้องไปสะดุดตาเพราะว่าผมเผอิญเหลือบมองคนตัวเล็กที่กำลังก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่
แม้งงง!! เป็นผู้ชายจริงปะว่ะ หน้าสวยชิบหาย

"มึงมัวมองอะไรอยู่ว่ะไอ้คุณ" ไอ้เอกมันทักผมขึ้น สงสัยผมคงมองนานไปหน่อย
"เปล่าว่ะ" >o<
"เปล่า..ก็นั่งได้และยืนเก็กเพื่อ?"

ผมก็นั่งลงตรงข้างสาวที่ไอ้เอกเตรียมไว้ให้ แต่ตอนนี้ผมไม่สนใจคนตรงหน้าหรอก ผมสนใจเด็กเสิร์ฟคนนั้นมากกว่า

"เอก เด็กเสิร์ฟคนนั้นใครว่ะ"
"อ่อ มันชื่อน้อง พอดีแม่กูฝากมันเข้าทำงานกับกูว่ะ เพราะมันอยู่ตัวคนเดียว" พอผมรู้จักชื่อผมก็ลุกไปทันที
"มึงจะไปไหนว่ะ"
"ไปหาเมียในอนาคตว่ะ"

(ไรท์:อิมเมจแรง5555)