Dzwoniły do siebie coraz rzadziej, a i tak nie miały sobie wiele do powiedzenia. Może dlatego, że kiedy okaże się przyjacielowi swoją słabość , człowiek już nie jest wobec niego tak swobodny. Może dlatego też, iż sądzimy zawsze, że nasze cierpienie jest jedyne, nieporównywalne, jak wszystko to, co nas dotyczy.
