SİS

20 Adım Geri Git...

Hatırlatma..

"Neden beni bırakmadın? Neden ölmeme izin vermedin? BIRAK BENİ! Ölmek istiyorum. İnsanlar çok iğrenç. Ben onlar için bir fazlalığım!!" diyip yumruk atmaya başladım. Bileklerimden kavrayıp bana sarıldı sıcak nefesini ensemde hissettim. "Shh sen fazlalık değilsin.Sakin ol herşey bitti onlardan uzaktasın" dedi huzur verici bir tonda.Rahatlamıştım, mutluydum. Sisler içinden gelen bu çocuk beni rahatlatmıştı. Ağlamamın şiddeti azalmıştı. Yıllar sonra ilk defa böyle hissediyordum. Bu his..

***

Bu his inanılmazdı. Aynı küççükken babamın beni sıcak kollarına aldığı zamanki gibi hissediyordum. Şu an kıyamet kopsa umrumda olmazdı. onu kendime çok yakın hissediyordum. Birden başımı göğüsünden kaldırıp tam gözlerine baktım. Okyanus mavisi gözlerine. Çok güzellerdi. Bir an 'ne yapmalıyım?' diye düşündüm ve vücuduma bir titreme geldiğinde dudaklarımı aralayıp konuşmaya başladım. " Sende kimsin? Benimle dalga geçmeye geld-" Söümü tamamlayamamıştım. Çünkü sözümü kesmişti bedenime sardığı kollarını birden çekti ve konuşmaya başladı. Daha doğrusu bağırmaya;

"Senin derdin ne?"  dedi birden. Donup kalmıştım .Böyle demesini beklemiyordum. Gözlerimin önü bulanıklaşmaya başladı ve yanağımda çizgi halinde sıcaklık hissetmemle yeniden ağlamaya başladım. O dalga geçmese bile neredeyse onlarla eş değer şeyi yaptı.. Dizlerimin üstüne çötüm ve ağızımdan ufak bir hıçkırığın çıkmasına izin verdim.

Birden sarıldı bana. " Öyle demek istemedim. Sadece seninle dalga geçeçeğimi düşünmen beni delirti. Kantinde olanları gördüm. O p*çlerin yaptıklarını yapmam. Ben onlar gibi değilim. Onlar bir kızın canını yakacak kadar aşşağılıklar." gözlerime baktı. akan yaşları baş parmaklarıyla sildi ve devam etti. " konuşmak ister misin?" dedi. Çok içtendi. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Daha önce ailemden başka kişilerle çok sohbet etmem ne de olsa. Onu bi kenara bırakalım. Onun kim olduğunu biliyor muyum? Ona güvenebilir miyim? Ya ilk defa benle böylesine bakan benimle konuşan birine iğrenç hayatımı anlattıktan sonra beni bırakıp giderse, bir daha yüzüme bile bakmazsa?

Onun masmavi gözlerine boş boş bakarken birden ayağa kalktı. Harika gidiyor- hayır gitmiyordu. Yere fırlattığım kitapları ve çantamı toparlıyordu. Hepsini toplayıp çantamın içine koyduktan sonra tekrar yanıma geldi ve yere çöktü. "Dinle eğer anlatmak istemezsen anlarım sonuçta birbirimizi tanmıyoruz. Ama ders başlamak üzere. İlk günden ilk derse geç kalırsak sanırım iyi olmaz?" dedi ve soru soran gözlerini bana dikti. Sonra yumuşakça gülümsedi. Gitmemiz gerektiğini biliyordum. Hiç gitmek istemesemde onun dediği gibi ilk günden gitmemek olmazdı. Yavaşça kafamı onaylarcasına salladım. Ayağa kalkmak için hareketlendiğim sırada geldi ve kolumdan tutarak beni kaldırdı. Ona tebessüm ettim. Utandığım için başımı öne eğdim. Gitmeye başladığım sırada arkamdan seslendi " Heyy!! çantanı bana mı taşıtıcaksın yani??" dedi buraya doğru gelmeye başladı. çantayı kaldırdı ve"Öyle düşünüyorsan unutmalısın. Kendin taşı" dedi çantayı göğüslerime çarparak ellerime tutuşturdu. Ne olduğunu anlamadım. Harika daha deminki çocuğa ne olmuştu? Kendime engel olamadan sırıtmaya başladım ve arkasından gitim. Yanına geldiğimde konuşmaya başladım. " Biliyor musun? Evet diğerleri gibi değilsin ama onlardan daha odunsun"  ve alaycı gülüşümü suratıma yerleştirdim. Ağzı büyük bir  "O" şeklini aldığında sesli şekilde resmen anırdım.

Birden onun da suratını alaycı bir gülümseme aldığında konuşmaya başladı "Biliyor musun? Koşmaya başlasan iyi edersin yoksa seni ölene kadar gıdıklarım" dediğinde tek kaşımı kaldırdım "Ya gıdıklanmıyorsam?" dediğimde büyük bir kahkaha kopardı. Ama  kahkaha atarken gayet ciddi bi kahkaha gibiydi"Deneyelim?" dedi gayet ciddi  ciddi ve ben bunu demesiyle koşmaya başladım. Arkamdan geliyordu. Çok hızlı koşuyordu. Her an yakalayabilir diye düşünürken durduğunu hissettim, koşmaya devam ederken kafamı arkaya çevirdim ve bağırmaya başladı. Ama ben koşmaya devam ediyordum. Çünkü yakalanıp ölene kadar gıdıklanmak istemiyorum. Sonuçta çaktırtmamaya çalışsam bile ben acayip gıdıklanan biriyim.