แม้ว่าความทรงจำจะถูกกลืนหาย ไปแต่มีสิ่งหนึ่งที่ยังคงชัดเจนเสมอมา ก็คือหัวใจของฉันนี่ไง
.
.
.
.
.
.
.
.
" ฮึกพี่จ๋าถ้าพี่ไปพี่จะคิดถึงหนูมั๊ย "
เด็กน้อยร้องไห้แทบขาดใจใบหน้าน่ารักแดงก่ำอย่างน่าสงสารจนชายหนุ่มปวดใจมือหนาลูบหัวกลมอย่างทนุทนอม
" คิดถึงสิคะถ้าไม่คิดถึงหนูแล้วพี่จะไปคิดถึงใครได้ล่ะคนดี "
เด็กชายพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเหมือนเคยเขานึกเกลียดน้ำตาหรืออะไรทุกอย่างที่ทำให้ดอกไม้แสนสวยของเขาต้องร้องไห้
" พี่จะกลับมาสัญญา หนูรอพี่นะ "
.
.
.
.
ต่อให้ระยะทางจะไกลกี่ร้อยกี่พันไมล์ และต่อให้ทะเลจะกั้นเราเอาไว้ให้ไกลกันแค่ไหน แต่สิ่งเดียวที่มันไม่ได้ห่างกันเหมือนร่างกายของเราสองคน นั่นก็คือ.... ความรู้สึกที่มีต่อกัน
ปี๊กก!
เสียงแตรรถดังมาจากรถอีกคนที่แล่นสวนมาอีกฝั่งเด็กชายสะดุ้งสุดตัวอย่างตกใจกำรูปภาพใบเล็กในมือแน่นพลันสายตาก็เหลือบไปเจอรถคันหนึ่งที่ขับสวนมากำลังซ่ายไปมาจนดูท่าไม่ดีเขาแอบได้ยินคนขับรถสบถคำหยาบออกมาอย่างหัวเสียและยังไม่ทันที่จะได้หักหลบจู่ๆรถคันนั้นก็แล่นเข้ามาและประสานงานเข้าอย่างจัง
โครม!!!
เด็กหนุ่มไม่ได้ยินเสียงอะไรไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันเกิดอะไรขึ้น ร่างกายเจ็บร้าวไปทั่วจนขยับไม่ได้ของเหลวกลิ่นสนิมก็ไหลออกมาไม่หยุด แม้จะเจ็บแทบขาดใจแต่ในมือก็ยังไม่ปล่อยกระดาษแผ่นเล็กในมือซ้ำยังเพิ่มแรงขึ้นอีกราวกับกลัวว่ามันจะหายไป
แทฮยอง
เพราะเป็นรูปของคนที่รัก ต่อให้ต้องตายเขาก็ไม่ยอมที่จะปล่อยมันออกจากมือเด็ดขาด รูปภาพของเด็กน้อยที่กำลังฉีกยิ้มกว้างพร้อมกับชูสองนิ้วอย่างน่าเอ็นดูข้างๆก็เป็นเด็กชายอีกคนนั่นก็คือเขาเอง เด็กชายพยายามเปล่งเสียงด้วยความยากเย็นแต่ยิ่งฝืนเท่าไรเลือดมากมายก็ไหลออกมาจนเปื้อนเป็นวงกว้าง น้ำเสียงแหบเบาจนแทบไม่ได้ยินถูกพูดออกมาเพื่อบอกใครบางคนถึงแม้ว่ามันจะไปไม่ถึงเด็กน้อยของเขาเลยก็ตาม
YOU ARE READING
Crazy In Love (kookv) ( NC 18+ )
Fanfiction" ตกลงแล้วคุณเป็นคนแบบไหนกันแน่เจเค " ผมเอ่ยถามเขาด้วยความเจ็บปวดไม่รู้เลยว่าอะไรกันแน่คือตัวตนจริงๆของเขา บางครั้งเขาก็อบอุ่นจนผมรู้สึกปลอดภัย แต่ในบางครั้ง เขาก็เหน็บหนาวและเยือกเย็น จนผมรู้สึกหวาดกลัว ผมอยากเข้าไปค้นใจเขาเหลือเกิน ว่าตกลงแล้วข้าง...
