Alcantara Series 4: Sensual Touch

Chapter 2

Chapter 2

Mariposa's POV

Kapag minamalas ka ba naman oh! Bakit ngayong araw pa kung saan kailangang kailangan ko ang pera?!Bakit ba sa dinami-raming tao sa mundo, ako pa talaga ang biniyayaan ng kamalasan! Tuma-taming ka talaga panahon e! Sana sila nalang, at huwag ako. Pa-ika-ika akong naglalakad papalayo sa kotse ng lalaking 'yon. Sa dinami-rami ng sasakyan na nakasalubong ko, ay ang sasakyan pa mismo ng lalaking 'yon! Nananadya ba ang panahon sa amin? Nabuldol ako, pero daplis lang naman sa binti, pero ramdam ko 'yong sakit.

"Shit! Talaga! Baka bukas 'di na ako makakalakad nito, babansagan na akong Mariposang pilaypay. Aaah!"

Napa-hinto ako sa paglalakad nang biglang sumakit ang binti ko. I cannot take this, too hurt and pain. Char! English 'yon. But, serious... it's too much hurt. Galing kasi ako sa kaibigan kong si Bell, humingi ng glitters para makalipad ako. Pero joke lang 'yon. Galing nga pala ako sa kina Bell ulit, manghihiram ng kwarta para sa pambili nang bisagra ng pintuan namin. Pero nabigo ako, wala rin sila, as in walang wala rin sila. Kaya pauwi na ako ng bahay nang mangyari ang aksidente kanina.

Sinubukan kong tumayo ulit at sinikap na maglakad. Dahan-dahan lang iyon hanggang sa nakauwi na ako ng bahay. Kalahating oras rin. Salamat naman.

I feel so empty and feels liked i'm a beggar. Naiiyak akong naupo sa bangko na tinalian nalang ng garter nang brief ni Istoy. Buti nga at 'di naghanap.

Hinilot-hilot ko nalang ang aking binti hanggang sa mawala ang sakit.

"Kapag nakita kita ulit sa teretoryo ko, pangako---mag e-effort akong maghanap ng talong at ibabato ko iyon sa'yo! Guwapo ka pa naman, bastos ka nga lang."

Isang linggo na ang nakalipas at walang kotseng magara na naligaw sa daan kung saan niya ako nabuldo. Walistik rin ang lalaking 'yon, naka amoy ata na binabantayan ko siya.

Galing ako ng unibersidad. Nag drop ako ng mga subjects ko dahil hindi ko na talaga kayang magbayad ng tuition. Kawawang nilalang.

"Mars? Mars?" Nilingon ko ang lalaking tumatawag sa akin. Si Clyde anak ng Mayor dito sa lugar namin. Guwapo naman siya, matangkad, maputi, matalino, babaero, gago. 'Di joke lang. Pero totoo... type ako nang hayop na'to, pero siya? Ni dulo ng isang hibla kong buhok ay hindi siya gusto. Bakit? Wala lang, 'di ko lang siya type. Chossy ko 'no? Walang may pake.

"Oh? Clyde, bakit?"

Titig na titig siya sa katawan ko at sa dibdib ko. Pota! Mukhang asong ulol.

"Hoy! Naiinggit ka ba sa dibdib ko? Gusto mo rin ba magkaroon ng ganito? O, baka naman nagpaturok ka na at bukas may hinaharap ka na?"

Ginulo niya lang naman ang maayos kong buhok sabay tawa.

"You're funny." Umenglis siya. Duduguin na naman ako nang ilong nito. Wala pa naman akong dalang tisyo o rolyo ng tisyo.

"I'm not a clown." Ngumuwi ako "Huwag mo nga akong englisin, ano bang kailangan mo?" Seryosong usapan na.

"I just wanted to check you if you're fine." Sinipat ang kabuuan kong anyo. Kumurba ang kilay ko nang sa binti ko na ito naka-titig. Dinakutan ko ba naman, at napa-mura nalang ito. Bastos rin, e! "I guess you are still alive and kicking." Sabi pa nito. Nananadya ba?