Sensiz Ben

Hiç Mi Gelmedik Aklına?

HATIRLATMA

Üşüyor musun annecim?

Aselden

Hıçkırıklarla Uzayımın başında ağlıyordum. Uzay kim dediğinizi duyar gibiyim Gecemin ikiziydi o.
Ölen ikizi...Arel bizi terk ettikten sonra cok zor ve agir bir hamilelik geçirdim. Uzayım tutunamadı annesine,oda bıraktı babası gibi.Telefonumdan Geceye açtığım ninniyi açtım. Çantamdaki uzay yazan mavi battaniyeyi üstüne örttüm.Yanına kıvrıldım ve onunla konuşmaya başladım As:napıyosun annecim? nasılsın? çok mu üşüyosun oralarda? Kim bakıyo sana ? Kim giydiriyor kim yediriyo? Ben seni çok özledim Uzayım Neden gittin neden bıraktın anneyle kardeşi ? Sende olsaydın şimdi burada hep beraber mutlu neşeli olacaktık O sırada gök gürlemeye başladı Hıçkırıklarım daha da arttı.Sonra bir fışırtı duydum. Sesin geldiği yöne baktığımda hıçkırarak ağlayan bir Arel göreceğim en son şey bile değildi. Bana doğru yaklaştı ve ani bir şekilde sarıldı bana Bende ağlamanin etkisi ile ona daha da sokuldum Beni kucakladı . Gözlerim kapanmadan önceki duyduğum en son şey bir özür dilerim kurabiyem oldu.

Arelden
Kucağımda uyuyan,uyuyan güzele baktım. Duyduklarimdan sonra kendime okkalı bir küfür savurdum. Ben artık bitmiştim,yok olmuştum,yaşayan bir ölüden farkim olmayacaktı
İstemeden de olsa kendi evladımın katili olmuştum. Aseli koltuğa yatırdıktan sonra yanina oturup yüzünü incelemeye başladım. Kirpikleri,gamzeleri,gözleri o kadar güzeldi ki... Bilmeden yaptigim o hata ömur boyu benimle olacaktı.Hala daha neden onları terk ettiğimi düşünüyorum. Aslında hakli olduğumu bile düşünüyorum. Benim yerimde kim olsa kaçardı. O yaşta baba olmak istemezdi. Ben düşüncelere dalmışken Asel kıpırdanmaya başladı. Beni görünce o koca gözlerini daha da belertti ve hızlı hızlı konuşmaya başladı. As:biz neden buradayız? Ar:Hatırlamıyosun? As: naptık ki hatırlanacak? Ar:sen bana fesat derdin demi bide. Asıl kendine bak Aklın fikrin nerelerde? Asel kızardı ve kıvırmaya başladı As:S sen ne diyosun ya nerden çıkarıyosun böyle şeyleri Ben ise haykırarak gülüyordum. Asel kalktı ve As:gitsem iyi olacak kızım bekliyor dedi.Ben ise mırıltılı bi şekilde Ar: kızımız demiştim.Duyduğuna emindim ama nedense ses çıkarmamıştı Tam gideceği sırada telefonum çaldı. Alya arıyordu.Al:Arel lütfen çabuk gel Mertin ateşi var ve ben kimi arayacağımı bilemedim Ar: hemen geliyorum dedim ve beni izleyen bir Asel gördüm onu su kadar çok tanıyosam şu anda kimle konuştuğumu öğrenmek için çatlıyodur.Ar: gidelim hadi As: kendim gidebilirim beni yarı yolda bırakanlarla gitmem bi daha

Acı çektirmeye çalışıyo biliyorum ve başarıyoda. Kırgın gözlerle ona bakarken o ise hala daha bana kızgın bakışlar atıyordu. Ar: Hadi dedim Asel hadi As: gelmiyorum Ar: neden bu kadar inatçısın? sana söylemiştim dediğim gibi sırtıma aldım. Belimi yumrukluyordu. Onu arabanın ön koltuğuna bindirdim ve kendim de sürücü koltuguna geçtim. 5 dakika her ikimizden de ses seda çıkmadı sonra gözü arabinin önünde takılı kaldı. Baktığı yere baktığımda ise Alya ben ve Mertin fotoğrafı olduğunu gördüm. Gozunden yaşlar sel gibi aktı ve sonra bir şey mırıldandı As: hiç mi gelmedik aklına? Hiç mi düşünmedin bizi? dediği gibi arabayı durdurmam için koluma dokundu. Arabayı durduğumda koşar adımlarla uzaklaştı.

Merhaba kurabiyeler 🍪🍪
Sizi çok beklettim biliyorum ama gerçekten vaktim olmadı
Sizlerden özür diliyorum
Sizce biraz Arelin burnunu sürttürelim mi?
Sizleri çok seviyorum♥