Biz sadece oyun oynuyoduk yanlışlıkla birini öldüreceğimizi nerden bilelim,ama öldü Elızabeth oyun oynayalım derken öldü sonra ruhu bize musallat oldu Nasıl mı öldü işte bizim en korkutucu yıllarımız işte bizim hikayemiz:
Sabahın yedisi okula gidecem annem gelmiş beni uyandırıyor,Emma diye bana çağırıyor hadi kızım kalk okula geç kalacaksın ben hiç uyanmak yataktan kalmak istemiyorum o sıcacık yatak beni Nasıl ısıtıyor ama kalkmak zorundayım oflayarak kalktım,elimi yüzümü yıkayıp kahvaltıya indim.Anneme günaydın diyip yanağına bir öpücük kondurduktan sonra masaya oturdum en sevdiğim tostum ve çayım beni bekliyodu bir ısırık attım ve
-Anneciğim
-Evet kızım buyur ne isteyeceksin deyince
Annemin ondan bişe isteyeceğimi nerden anlamış olabilir diye düşündüm sonra sözüme kaldığım yerden devam ettim.
-Anneciğim sen bu akşam bir yere gidecek misin
-Neden Dedi annem
-Hiç ya öylesine sordum
Annem:
-Söyle hadi söyle ne isticeksin
-bu akşam sen babamla bir yere gitsen bende beş arkadaşımı eve çağırsam kız kıza şöyle bir eğlensek
-Hmm Kimmiş bu kızlar ben tanıyormuyum
-Ben,Elızabeth,Anna,Emıly,Clara,Angela tanıyorsun hepsini anne nolursun bir gece hep beraber eğlencem lütfen
-Dur Bi düşüneyim beler yapacaksınız anlat bakayım
-Yemek yeriz,şarkı açarız,dans ederiz yaparız işte bişeler
Annemin izin vermeyeceğinden okadar emindimki bana yalandan yere böyle sorular sorduğundan adım gibi emindim diye düşündüm ama annem
-Tamam izin veriyorum arkadaşlarını eve çağırmana sırf annelerini tanığım sevdiğim arkadaşlarım olduğu için izn veriyorum
Dediği an duraksadım çok Mutlu olmuştum
-Ama bir şartım var Dedi annem
Bende merak ettim ve evet anneciğim
-Her saat başı beni arayacaksınız neler yaptığınızı yapacağınızı bana haber vereceksiniz
-Tamam anneciğim seni çok seviyorum
Diyip bu sefer iki yanağına öpücük kondurdum Biz bu geceyi tam bir hafta öncesinden planlamıştık kahvaltımı yapıp üstümü giyip koşarak okula gittim kızlar sınıfta benim gelmemi bekliyorlarmış hemen sordular bana annen izin verdimi bende evet dedim sınıfta bir bağırdık mutluluktan
-Anneleriniz izin verdi dime diye sordum
Herkes evet Dedi
Emıly lafa karıştı
-Benim annem izin verdi ama çok küçük olduğumuzu bana nezaman bu kadar büyüdüğümüzü bende ona artık on sekiz yaşında ve büyüdüğümü söyledim
Öğretmen gelmişti derse başladık benim içim içime sığmıyordu kızlarda öyleydi okul bitmek bilmiyordu of puf derken son ders zilide çaldı evlere dağıldık kızlarla kapının önünde buluşup herkesin evlerine gidip pijamalarını alıp bize gelmelerini söyledim zaten akşam olmuştu eve gittim annem hazırlanıyordu ona nereye gideceklerini sordum yemeğe ordan sinemaya biraz gezeriz Dedi Annem babam hazırlandıktan sonra kapıya kadar peşlerinden gittim
Annem:
Bak kızım nerden çıkardın bu işi bilmiyorum zaten sunu bil ilk ve son kere izin veriyorum on iki gibi geliriz geldiğimizde kızların hepsini baban evlerine bırakır babam annem beni öpüp gittiler hemen peşlerindende kızlar geldiler içeri girdiler aslında hiçbirimiz şarkı açıp dans edip yemek yemek istemiyoduk biz macera istiyoduk hemde korkutucu bir macera biraz oturduk düşündük ne oynayabiliriz diye Angela'nın aklına ruh çağırmak geldi aslında yapmak istemiyorduk ama eğlenceli olur diye çağralım dedik ben
-Ozaman ben fincan ve mum alıp geliyim dedim
Emin değildik bu işi yapmamız gerektiğinden
Clara:
-kızlar eminmiz çağırmaya kalkışmasakmı böyle işlere
Bu tür işlere bayılan Elızabeth
-ya çağralım kızım nolacak eğlenceli olur nolur valla giderim bak
Tamam yapalım dedik ışıkları kapattık parmaklarımızı fincanın üstüne koyup
-Ey ruh geldiysen bir işaret ver
Olmadı
-Ey ruh geldiysen bir işaret ver
Yine olmadı son kez denedik
-Ey ruh geldiysen işaret ver dedik
Bir kaç saniye sonra içerden pat diye ses geldi mumlar söndü ışıklar yandı biz çığlık attık birbirimize sarıldık ışılar tekrar gidip geldiğinde bir çığlık sesi duyduk bu Elızabeth' di ışıklar yandı Elızabeth ortalıkta yoktu korkudan ne yapacağımızı şaşırdık içerde biri vardı ev birden sallanmaya başladı deprem oluyordu sanki vitrindeki tabaklar bardaklar kitaplıktaki kitaplar yere dökülüyordu ışıklar gelip gidiyodu Elızabeth ortalıkta yoktu kıyamet kopuyordu sanki sallantı durdu biz kendimizi kapıya zar zor attık kapıda anlaşırken çığlık atarken bağırırken annenler geldi bizi o halde dışarda gördüler annemin neden bu kadar erken geldiğini anlamamıştım ağlaya ağlaya
-Anne erken geldiniz
-Ne erkeni kızım saat bir oldu
Ne diye bağırdık saat ne çabuk geçmişti anlamamıştık annem dışarda ne yaptığımızı neden korktuğumuzu ağladığımızı sordu bize içeri girip herşeyi anlatmamızı istedi ben
-hayır anne evde biri var deprem oldu eşyalar yerlere döküldü kırıldı ışıklar gidip geldi diyince
Babam koşarak eve girdi ve.
