Każdy znas kiedyś przeżyje okres dojżewania liceum, pierwsza miłość, ogrom nauki i wiele innych podobnych historii. Pragnę was zaprosić na przeczytanie tej książki opowiadającej o życiu nastolatków we współczesnym świecie oraz o problemach, z którym...
- Szczęśliwego nowego roku. Gabi proszę przestań czytać. - Domawiała się mama.
Gabriella to piękna dziewczyna i bardzo mądra
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Interesuje się matematyką i innymi przedmiotami ścisłymi takimi jak chemia. Bardzo dobra uczennica.
- Już, zaraz kończę. - Odparła córka z rozczarowaniem. - A co z imprezą ? - Matka ankietowała dalej. - Musisz się ubrać w coś ładnego. - Podkreśliła, zabierając córce książkę z przed nosa. - Oddaj mi książkę. - Dziewczyna popatrzyła błagalnym wzrokiem na kobietę stojącą na przeciwko i wzniesła rękę, chcąc odzyskać straconą rzecz. Matka po chwili namysłu oddała książkę Gabrieli. - Dzięki. - Odparła szybko po czym wstała.
------------------------------------------------------------- W tym samym czasie w sali sportowej razem z ojcem gra w kosza chłopak, który jest wysportowany oraz dobrze zbudowany. Pan Troy Bolton.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Kapitan drużyny koszykówki, "Dzikich Kotów", w swojej szkole. Zaś jego ojciec nie tyle świetny koszykarz co trener tejże drużyny.
- Troy trzymaj się lewej, w ten sposób zaskoczysz przeciwnika. - Rzekł ojciec w pewnym momencie. - W lewo? - Spytał syn. - Tak. - Odparł trener. Chłopak zrobił to o co został poproszony i trafił do kosza. - Uu.. super! Taktyka. Sprawdźmy to. - Dawał kolejne rady. - Przyjechaliśmy tu żebyście przez cały czas grali w koszykówkę? - Nagle weszła kobieta, zadając pytania. To była matka Troy'a. Sportowcy popatrzyli po sobie. - Tak! - Oświadczyli razem. - Dajcie spokój to już ostatnia noc tutaj. Pamiętacie o imprezie? - Ciągnęła za język, robiąc obrót o 360 stopni w pięknej, fioletowej sukni. - Jasne. Sylwester. - Stwierdził nie zadowolony ojciec. - Troy masz przyjęcie dla młodzieży. Schodami na dół. - Podała do ogólnej wiadomości, wskazując palcem na drzwi. - Dla dzieci? - Dopytał głupio młody koszykasz, trzymając piłkę. - Dla młodzieży. - Dała do zrozumienia po czym dodała. - Umyj się. - Mamo ostatni żut. - Poprosił grzecznie. - No dobra tylko szybko. - Zgodziła się. - Tak się kończy rozgrywkę. - Ciągną dalej syn, strzelając do kosza oraz trafiając celnie. ------------------------------------------------------------- Na dyskotece było mnustwo ludzi, wszyscy świetnie się bawili z wyjątkiem Gabrieli, która od kąd przyszła, czytała książkę. Troy też był nie zadowolony z pobytu na tej sali.
Na scenie śpiewali ludzie. W pewnym momencie rozbrzmiał głos prowadzącego. - To było świetne! - Ogłosił do publiczności. - Kto teraz coś zaśpiewa? - Rozejżał się po pomieszczeniu.
W pewnej chwili reflektor wskazał Troy'a. - Idź! - Ktoś krzykną. - Sam se idź. - Odparł lekko zdenerwowany, odpychając tłum klaskających ludzi. - I ty. Urządzenie wskazało Gabi, która się przestraszyła. - Nie umiem śpiewać... - Pragnęła zauważyć, lecz nikt jej nie słuchał, a ludzie zaciągnęli ją na scenę. - Pewnego dnia podziękujecie mi za to. - Spostrzegł prowadzący dając dwa mikrofony, kiedy oboje stali już na scenie. - Albo i nie. - Dodał po chwili.
Gabriela stała jak zamurowana a ręce miała splecione, czuła się nie swojo, ale zaśpiewała.
- Jestem Troy. - Zakomunikował chłopiec po całym przedstawieniu. - A ja Gabriela. - Podali sobie ręce na powitanie i zeszli ze sceny.
- Masz piękny głos. Mówił poruszając się krok w krok za dziewczyną. - Śpiewasz? - Zasięgał informacji. - Tak w kościelnym chórze. Kiedyś próbowałam śpiewać solo, ale prawie zemdlałam. - Rzekła nastolatka. - Dlaczego? - Dopytywał się zaciekawiony Troy. - Ponieważ Spostrzegłam na publiczność i zatkało mnie. Koniec z karierą solistki. - Przedstawiła opinię. - Nie mogę w to uwierzyć. - Zdziwiony ciągną rozmowę. - Dzisiaj udało mi się poraz pierwszy. Ale było fajnie! - Wyraziła zdanie. - Wiem, ekstra. - Potwierdził jej tezę, patrząc przy tym raz na nią, raz na ziemię. - Pewnie dużo śpiewasz?. - Zagadnęła. - Heh głównie pod prysznicem. - Zaczą żartować.
Chwilę po tem zaczęły się sztuczne ognie. Gabriela i Troy popatrzyli sobie w oczy. Po czym Gabriela zaczęła mówić: - Eee.. poszukam mamy i złożę jej życzenia noworoczne. - Ja też. - Zgodził się w dynamicznym tępie. - To znaczy poszukam własnej mamy i ojca. - Dodał. Chwilę potem zaczą znowu. - O zadzwonię. Zadzwonię jutro. - Wyciągną telefon. - Wpisz swój numer. - Ty też. - Wyraziła. Zrobili sobie na wzajem zdjęcia i wpisali numery. - Proszę. - Oddał dziewczynie komurkę zaraz po tem dopowiedział. - Dawno się tak dobrze nie bawiłem. Gdzie mieszkasz? - Ale kiedy się obrucił jej już nie było. Koszykasz spojżał w niebo, gdzie nadal było widać sztuczne ognie i szepną pod nosem. - Gabriela... -------------------------------------------------------------
