Kimsesiz güzlerin tek hakikatidir
sarı yaprakların sesi.
Yaprakla esen hüzne,
o hüznün durgunluğunu,
sonbahara saklanan renklere bağışıktır bizim gibileri.
Bir şey varmış gibi
ve hiçbir şeyin olmadığını bilerek
dalar gider insan uzak-yakınlara.
Aklında kırk değil bin tilki.
Kalbi yeşermeyenler anlamaz,
açmayan çiçeği kim sever ki.
Bize çok müstahak olan yalnızlığımız
biçilmiş kaftan değilde nedir?
İnsanoğlu dediğin, şu dönen
dünyaya kafasını vura vura
yaşayan bir delidir.
20.03.17
23:47
