YÖNETMEN

1. Bölüm

Merhaba arkadaşlar! Medya da EXO'nun 12 üyesi bulunmakta. Eskiden olduğu gibi 12 üyesi :(

..

Sabah gözlerimi alarmın sesiyle açtım, annem ve babam iş için Japonya'da oldukları için sabah annemin sesi yerine alarmın sesiyle uyanıyordum, aslında Japonya'da da okuyabilirdim ama bölümüm için en iyi üniversite Güney Kore'deydi. Allahtan üniversite yarın kapanıyor ve ben çok heyecanlıyım. Hem okullar kapandığı için, hem mezun olduğum için, hem Japonya'ya dönüp ailemin yanına gidebileceğim için, hem de okulun bölüm birincilerini açıklanacağı için. Okulum yönetmenlik, makyöz, kuaför, stilistlik ve fotoğrafçılık olarak beş bölüme ayrılıyor. Ben yönetmenlik bölümünde okuyorum. Okulumuz bu sene branşında en iyi üniversite ödülü aldı. Üniversitenin bölümlerinde de birinci olanlar bir K-Pop grubunda görev alacaklarmış. Her sene bu yarışma düzenlenir ve birinci olan üniversitenin öğrencileri o sene için de bir şarkı, bir film yada bir dizi ekibinde görev alırlar ve bu sene de bizim üniversite oldu. Umarım yönetmenlik bölümünde birinci ben olurum çünkü bu benim geleceğim için çok iyi bir avantaj olur.

Alarmın tekrar çalmasıyla yatağımdan kalktım ve banyoya yönelip dişlerimi fırçalayıp geri odama döndüm. Dolabımın başına geldiğim de ne giyeceğime her zaman ki gibi karar verememiştim. En sonun da altıma bir siyah pantolon üstüme de bir sarı tişört giydim, ayakkabı tercihimi de spordan yana kullandım. Siyah çantamı da alıp yurttan çıktım ve metro istasyonuna doğru yürümeye başladım. Bir yandan kulağımda kulaklığım takılı bir şekilde istasyona yürüyordum bir yandan da Bigbang'in Fantastic Baby şarkısını dinliyordum. Aslında şarkı çıkalı iki sene olmuştu ama o şarkıdan bir türlü vazgeçemiyordum. Ben bunları düşünürken istasyona geldiğim bile anlamamıştım. Sabanın erken saatleri olduğundan fazla kalabalık değildi ve bu da benim işime geliyordu. Benim bineceğim metro gelince hemen bindim ve cam kenarında bir koltuğa oturdum.

Metro benim ineceğim durakta durunca yerimden kalktım ve kapıya doğru yürüyüp dışarı çıktım. İstasyonun merdivenlerini çıkarken bir yandan kulağımdan kulaklığımı çıkarıp çantama koymakla meşguldüm. İstasyon okulumun hemen karşısında olduğu için yürümem için fazla bir mesafe yoktu. Işıkların yanına geçerek kırmızı ışığın yanmasını bekledim. Kırmızı ışık yanınca hemen karşıya geçtim ve okulun kapısına doğru yürümeye başladım. Okulun kapısından içeri girince bölümümün olduğu bloka doğru hızlı adımlarla adeta koşar bir vaziyette yürüdüm çünkü derse beş dakika geç kalmıştım, umarım hoca girmemiştir. Bölümün bulunduğu kata gelince yine koşar adımlarla merdivenleri çıktım ve uzun koridordan geçerek sınıfım önünde durdum. Nefesimi düzene sokarak sınıf kapısını çaldım ve içeriden de gir komutu aldıktan sonra kapıyı açarak içeri girdim. "Geç kaldığım için özür dilerim hocam," diyerek selam verdim.

"Önemli değil Jennie, tam zamanında geldin, geç otur yerine." Yerime oturdum ve yoklamanın bitmesini bekledim. Soo Bin öğretmeni diğer kadın öğretmenlerden daha çok seviyorum çünkü bize karşı daha anlayışlı ve daha nazik.

Soo Bin hocamız sınıf defterini de imzaladıktan sonra kapatıp bize döndü "Ee yarın mezuniyetiniz var heyecanlı mısınız bakalım?" dediğinde arkadan bir kız el kaldırdı ve konuşmaya başladı. Evet, dört senedir bu sınıftayım ve birkaç kişi dışında sınıf arkadaşlarımın isimlerini bilmiyorum çünkü benim için önemli olan kişileri hafızamda tutmam gerek, önemsiz değil. Yani hafızamı başka isimlerle doldurmamam gerek.

"Hocam aslında mezun olduğumuz için değil de birincilikler açıklanacak diye heyecanlıyız."

"Haklısın aslında ben de onun için heyecanlıyım. Umarım gerçekten hak eden kazanır." Umarım o birinciliği ben hak etmişimdir. "Bu arada çocuklar birincilik illa mezunlardan çıkacak diye bir şey yok, eğer alt sınıflardan biri çıkarsa onlar görev alırlar bunu unutmayın. Ya okula devam ederler ya da sizinle bir grup oluşturur devam ederler ama grubun bir üyesi bile kabul etmezse devam edemezler ve mecbur okula dönmek zorunda kalırlar. Anladınız mı?" Hepimiz kafamızı sallamakla yetinmiştik.