Yüce gönüllü kardeşlerim sizlere bu sefer geçmişten gelen ve hiç kapanmıyacak olan bir yaramızdan bahsetmek istiyorum
Nur adlı kardeşimizin ABD'nin Irak da ki işkencehanesi olan Ebu Gureyb'den gelen mektuptan bir kesit;
"Eğer kalbinizde,ruhunuzda bir parça insanlık, haysiyet onur ve şeref varsa birleşin ve bu hapishaneye saldırın. Gelin ve kurtarın bizi!
Elinize geçen bütün silahlarla bu hapishaneye saldırın. Hem onları hem de bizleri öldürün! Çoktan ölüme razıyız, burayı yerle bir edin. Hepimizin karnında onların piçleri var! Biz dünden ölüme razıyız.
Yalvarıyorum gelin ve öldürün bizi. Size, ailemize daha fazla utanç vermek istemiyoruz. Bizleri, Amerikalıları ve onların piçlerini öldürün size yalvarıyorum!!!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu mektubu yazan kardeşime ve daha nicelerine
yapılanları unutmayın, Unutdurmayın!
Ve bilin ki sükûnetiniz sürdükçe bu işkenceler farklı yerlerde farklı farklı din kardeşlerimize çocuğuna varana kadar devam edecek ki zaten ediyor!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NERDESİN EY MÜSLÜMAN!
Non-FictionNerdesin ey Müslüman diye başlak söze. Ne kadar duyurabiliriz sesimizi. Ne kadarımız okumaya cesaret edebilir Ne kadarımız okuduktan sonra susturabilir vicdanının sesini!?
