Ο γιος του πατριού μου

|0|

"Και έτσι και τολμήσεις να το σκάσεις, θα γίνει χαμός!", ούρλιαξε με τις φλέβες στον λαιμό του να είναι έτοιμες να εκραγούν.

Θα έπρεπε, σίγουρα, να είχα τρομοκρατηθεί, αλλά είμαι πολύ πιο κακομαθημένη από όσο νομίζει.

"Εάν η μάνα μου μάθει για όλα όσα γίνονται εδώ μέσα, αυτό το... Χαμός, θα αφορά κάποιον άλλον, ξέρεις!", η ειρωνεία ξεχείλιζε από τις λέξεις μου και η ευχαρίστηση μου αυξανόταν που νευριαζε περισσότερο.

"Με απειλείς?", σήκωσε το φρύδι του.

"Απλά σε προειδοποιώ!", πήρα το βλέμμα πενηνταχρονου στο καζίνο.

"Ερμή... Άντε γαμήσου!", πέταξα τελείως ασυναίσθητα αντικρίζοντας το ειρωνικό ύφος του.

Ώπα, κάτσε... Τι είπα μόλις?

Οι παλμοί μου εκτοξεύτηκαν σε αφύσικα επίπεδα, όταν η φιγούρα του με πλησίασε.

"Σου απαγόρευσα να βρίζεις!", κούνια που σε κούναγε, ανόητε!

"Σου απαγόρευσα να με αγγίζεις!", έκανα ένα βήμα πίσω, μπας και ξεκολλήσουν οι καλογυμνασμένοι κοιλιακοί του από την πατσοκοίλα του θείου Τάκη, που είχα για κοιλιά, αλλά ένας τοίχος μου έκανε την τιμή.

Όπως ήταν προβλεπόμενο, με κόλλησε σαν αυτοκόλλητο εκεί πέρα και μαντέψτε ποιος με μάρκαρε καλύτερα και από πολυβραβευμένο μπασκετμπολίστα...

"Οι απαγορεύσεις σου δεν με ενδιαφέρουν!"

"Ούτε οι δικιές σου!", τσίριξα και η ανάσα μου κόπηκε στα δύο όταν με πλησίασε σε απόσταση αναπνοής.

Έμεινε πάνω από τα χείλη μου και ένιωθα υπνωτισμένη στον τρόπο που η καυτή ανάσα του χτύπαγε στο πρόσωπο μου.

ΝΤΑΦΑΚ?

Τον χαστούκισα με όλη μου την δύναμη, καταφέρνοντας να του ξεφύγω.

"Τι στον διάολο νομίζεις πως εκαν--", σταμάτησα να ακούω την φωνή του και κλειδώθηκα στο δωμάτιο μου.

\\Άντεξα να του ξεφύγω! Θέλω τα 50€, μωρή αναίσθητη!\\, εστειλα μήνυμα στην Θάλεια και προσπαθούσα να επαναφέρω στο κανονικό την αναπνοή μου.

Ας μου πει κάποιος τον λόγο που μπήκα σε αυτό το γελοίο στοίχημα...

*κλαίει*

+

Πριν αρχίσετε να λέτε πως αυτό το βιβλίο είναι μια αντιγραφή του βιβλίου με τον όμοιο τίτλο της RmpK17 (ή αλλιώς shy-unicorn), να ξεκαθαρίσω πως η κοπέλα αυτή είναι μια καλή φίλη που έκανα από εδώ και πως λάτρεψα το βιβλίο της μέσα από τον προηγούμενο μου λογαριασμό.

Εδώ και αρκετές εβδομάδες, συζητάω μαζί της το ενδεχόμενο να ανεβάσω την ιστορία της ξανά, αλλά προσθέτοντας μια δικιά μου πινελιά (την ύπαρξη του λεγόμενου στοιχήματος, ας πούμε😉).

Φυσικά, η Μαρά δεν είχε καμία αντίρρηση με αυτό και με ενθάρρυνε με κάθε τρόπο να το κάνω.

Πραγματικά, σε ευχαριστώ τόσο πολύ, αγάπη μου! Είναι τιμή μου, να το ξέρεις αυτό<3

Δημιούργησα αυτόν τον λογαριασμό για λόγους ανωνυμίας και η ιδέα που είχα, αν έχω την κατάλληλη στήριξη, θα υλοποιηθεί!

Πριν πείτε πως δεν πρόκειται να καταφέρω να γράψω όσο καλά έγραφε εκείνη και τα λοιπά, να ξεκαθαρίσω πως η ιστορία δεν θα είναι αυτούσια και πως στα χιουμοριστικά κομμάτια θα την συμβουλεύομαι σε τεράστιο βαθμό.

Δεν είμαι σίγουρη πως θα βγει υπέροχο το αποτέλεσμα και όλα αυτά, αλλά ελπιζωω...

Περιμένω τα σχόλια και τις ψήφους σας!❤