Alaska uçarak odaya giriyor çıplak yaralı bi melek gibi yüzüme vuran nefesi uzun çimenlerin arasında esen bi rüzgar gibi ılık ve tatlı
"Selam. Seni özlemişim"
"Sende iyi görünüyorsun tıknaz"
"Sende öyle"
"Çok çıplağım" diyip gülüyor
"Kalmanı istiyorum Alaska"
"Hayır" diyor ve ölü gibi bütün ağırlığını vererek düşüyor göğüsüme carpıp nefesimi kesiyor eriyen bi buz gibi soğuk ve ıslak. Kafası ikiye ayrılmış ve pembemsi bi sıvı yüzüme damlıyor.
Ter içerisinde uyandım bu gerçekmiydi.? Deli gibi etrafıma bakındım. Alaska'yı gördüm uyuyordu. Derin bi nefes aldım ve uykuma geri döndüm.
